الکترود یون گزین خمیر کربن جدید برای تعیین مقدار کم سرب و هلمیوم تهیه شد. نانو لوله های کربنی چند دیواره (mwcnts) و نانو سیلیکا برای بهبود پاسخ حسگر خمیر کربنی سرب و هلمیوم مورد استفاده قرار گرفتند. نانو لوله های کربنی چند دیواره دارای رسانایی خوبی می باشد که به انتقال سیگنال در الکترود خمیر کربن کمک می کند. ترکیب الکترود با 20% پارافین، 15% یونوفر (لیگاند)، 57% پودر گرافیت، 5% نانو لوله های کربنی چند دیواره و 3% نانو سیلیکا پاسخ پتانسیلی مطلوب برای یون سرب با شیب نرنستی (0/2±) 29/8 میلی ولت بر دهگان در محدوده غلظتی2-10-7-10 مولار نشان داده است. ترکیب الکترود با 20% پارافین، 20% یونوفر (لیگاند)، 52% پودر گرافیت، 5% نانو لوله های کربنی چند دیواره و 3% نانو سیلیکا پاسخ پتانسیلی مطلوب برای یون هلمیوم با شیب نرنستی (0/3±) 19/9 میلی ولت بر دهگان در محدوده غلظتی2-10-7-10 مولار نشان داده است. زمان پاسخ دهی بسیار سریع است و طول عمر پایدار (بیشتر از دو ماه) دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در تحقیق حاضر، چگونگی پلیمریزاسیون پیوندی منومر آکریلامید روی لاتکس استایرن-بوتادی ان با استفاده از آغازگر رادیکالی آزو بیس ایزوبوتیرونیتریل، با تغییر شرایط واکنش، بررسی شده است. مکانیسم پیوند بررسی شده و به طور کامل توضیح داده شده است. هنگامی که لاتکس استایرن-بوتادی ان و آغازگر در فاز آلی و منومر آکریلامید در فاز آبی قرار می گیرد، واکنش پلیمریزاسیون پیوندی اتفاق می افتد. این واکنش که فقط با لحظه ای ورود منومر به فاز آلی و یا خروج آغازگر از فاز آلی انجام می شود بسیار قابل توجه است و یکی از اهداف این تحقیق بوده است. نقش تغییرات غلظت منومر و آغازگر و زمان واکنش، در مقدار پلیمریزاسیون پیوندی بررسی شده است. واکنش پیوند با حمله رادیکال ایزوبوتیرونیتریل به باند دوگانه آکریلامید و آغاز تشکیل فاز فعال اولیه و سپس حمله آن به پیوند دوگانه اسکلت زنجیری و ایجاد پلیمر پیوندی انجام می شود (نه بوسیله رادیکال حاصل از آغازگر) و سپس افزایش واحدهای منومری به نقاط فعال حاصله، انجام می شود. پس از انجام واکنش ها بررسی های طیف های مادون قرمز و تجزیه وزن سنجی حرارتی و همچنین ترموگرام های dsc آمده است. در ضمن مقدار جذب رطوبت توسط برخی نمونه ها آورده شده است که در بین آنها تا 40 درصد وزن نمونه جذب آب هم به چشم می خورد و برای کاربردهای متفاوت و بر اساس نیاز می توان یکی از آنها را انتخاب کرده و برای هدف مورد نظر به کار برد. پیشنهاد می شود محققین آینده روی تولید این محصول در حد پایلوت و فرآیند محصول جهت ساخت لوله کار کنند.

همانطورکه ملاحظه می شود تاریخ انقضاء آمپول برابر 768 روز و تاریخ انقضاء قطره برابر 979 روز می باشد دلیل این امر شاید به علت زیرباشد . در آمپول به موازات اینکه فرآورده در روزهای بیشتری در یک دما قرار می گرفت ph آن مرتبا اسیدی تر می شد به عنوان نمونه ph آمپول در 70 c در روزهای زیر اندازه گیری شد که در جدول زیر منعکس است .امااین مسئله در مورد قطره وجودندار و هیچ تغییری در ph فرآورده ایجاد نمی شود . این تغییر ph ممکن است هیدرولیز گروه فسفات را در گزامتازون سدیم فسفات تسری کند.لازم به ذکر است که قطره با فرشده است اما آمپول دگزامتازون فاقد عامل باف کننده است و در برابر تغییر ph نمی تواند مقاومت کند تغییر ph به دلیل هیدرولی گروه فسفات است . همانطوریکه گفته شد به دلیل عدم بافری بودن آمپول این تغییر ph کاملا محسوس وقابل اندازه گیری است .به علاوه غلظت دگزامتازون سدیم فسفات در آمپول 4 برابر غلظت آن در قطره است بنابراین میزان تشکیل گروه فسفات که حاوی ئیدروژن اسید است در آمپول بیشتراز قطره می باشد .در این مطالعه سعی ما بر بررسی تاثیر ph محیط روی بارگذاری داروی آبدوست با امکان ایجاد برهمکنشهای هیدروژنی روی نانوذرات پلی کاپرولاکتونی آبگریز با گروههای اسیدی بود .

(1) اکسیداسیون هموپلیمرپلی پروپیلن در محلول منوکلروبنزن اکسیداسیون هموپلیمر پلی پروپیلن در حضور آمونیم پرمنگنات ، اکسیژن هوا و یا اثر توام آنها در درجه حرارت 128-130 درجه سانتی گراد در حلال منوکلروبنزن انجام شده است . تشکیل گروههای پلار نظیر گروههای کتونی، الکلی، استری، کربوکسیلات و ... توسط دستگاههای طیف نمایی زیرقرمز(ftir) و طیف نمایی الکترونی (esca) تعیین و اندازه گیری شده است . حلالیت نمونه های اکسید شده در شرایط در مقایسه با پلی پروپیلن اولیه در حلال متیل اتیل کتون (mek) بررسی شده است . (2) اکسیداسیون هموپلیمر پلی پروپیلن در مجاورت محلول آبی فنیل تری متیل آمونیم پرمنگنات : اکسایش فیلم و پودر هموپلی پروپیلن در مجاورت محلول آبی فنیل تری متیل آمونیم پرمنگنات (ph. tmap) در دمای معمولی با حفظ مورفولوژی اصلی پلیمر صورت گرفته است . فرآیند اکسایش منجر به تشکیل گروههای قطبی (الکلی، هیدروپراکسیدو غیره) بویژه یونهای کربوکسیلات با آزادسازی mno2 به عنوان محصول جانبی از تجزیه ph. tmap می شود. برای مطالعه سطوح عمل آوری شده از میکروسکوپ الکترون پویشی ftir, (sem) و esca استفاده شده است . مکانیسم واکنش اکسایش پلی پروپیلن در دمای معمولی و در محلول آبی ph. tmap پیشنهاد شده است . (3) اکسیداسیون هموپلیمر پلی پروپیلن در حالت مذاب و در حضور هوا، پرمنگنات پتاسیم و تترابوتیل آمونیم پرمنگنات (tbap): اکسیداسیون هموپلیمر پلی پروپیلن در حالت مذاب و در حضور هوا، پرمنگنات پتاسیم و ترابوتیل آمونیم پرمنگنات در درجه حرارت های 170 درجه سانتی گراد تا 230 درجه سانتی گراد و در زمانهای 2 تا 6 1/2 ساعت انجام شده است . بررسی های اسپکتروسکوپی تشکیل گروههای پلار را نشان می دهد. تغییرات نسبی مقدار آنها در شرایط آزمایش توسط ftir و esca اندازه گیری و مشخص شده است . میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) محصولات اکسید شده، تغییرات مورفولوژی را نشان می دهد نقاط ذوب محصولات اکسیده توسط گرماسنج پویشی تفاضلی (dsc) تعیین شده و تغییرات انحلالی نمونه های اکسید شده در شرایط مختلف در مقایسه با پلی پروپیلن اولیه در تولوئن، متیل اتیل کتون و تتراهیدروفوران بررسی گردیده است . مکانیسم واکنش اکسیداسیون پلی پوپیلن در حالت مذاب نیز پیشنهاد شده است . در اثر واکنش اکسایش پلی پروپیلن و اکسید کننده های مورد استفاده، محصولات جالبی تولید می شود که در بعضی صنایع به عنوان واکس ، عامل سازگار کننده و روان کننده از آنها استفاده می شود. اثر سازگاری پلی پروپیلن اکسیده مورد بررسی قرار گرفته است به همین منظور کمپوزیت ها و کمپوزیت های آلیاژی از pp/opp/talc, pp/opp/pa6 و pp/opp تهیه و آنالیز دینامیکی - مکانیکی، تجزیه گرماوزنی و میکروسکوپ الکترون پویشی برای مطالعه مورفولوژی انجام شده است . خواص مکانیکی نمونه های مذکور نظیر استحکام کششی، درصد ازدیاد طول، مدول الاستیسیته، شاخص جریان مذاب و سختی اندازه گیری و بحث شده است .

اصولا هر پلیمری ویژگیهای فیزیکی - مکانیکی مشخص و موارد کاربرد محدودی را دارا می باشد برای تولید پلیمرهای جدید با خواص بهتر و یا تولید پلیمرهای مهندسی می توان آمیزه هائی را با استفاده از دو یا چند پلیمر و با افزودن پرکننده ها و مواد افزودنی دیگر تهیه کرد. در راستای این هدف در انجام این تحقیق آمیزه هائی با استفاده از درصدهای متفاوتی از کوپلیمر و هموپلیمر پلی پروپیلن و همچنین آلیاژهائی از پلی پروپیلن با لاستیک استایرن - بوتادین همراه با مواد افزودنی شامل دوده، پلی پروپیلن اتاکتیک ، سازگارکننده پلی پروپیلن اکسیدشده و پرکننده معدنی تالک و کائولین تهیه شده اند. خواص فیزیکی - مکانیکی (آزمونهای ضربه و کشش) و مطالعات گرمائی (tga-dmta) و ریخت شناسی (sem) آمیزه های حاصل، همچنین ترپذیری برخی از آمیزه های عمل آوری شده شیمیائی و پلی پروپیلن خالص ، توسط اندازه گیری زاویه تماس (contact angle) مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به نتایج حاصل، استفاده از درصد مناسبی از تالک و لاستیک استایرن - بوتادین و دوده همراه با سازگارکننده می تواند خواص فیزیکی - مکانیکی خوبی را ارائه دهد.