درباره روابط والد-فرزند و تأثیر روابط زناشویی بر آن و نیز تعامل آنها با کیفیت زندگی در بین مصروعین تاکنون پژوهشی صورت نگرفته است. باتوجه به تأثیر صرع بر کیفیت زندگی و تأثیر کیفیت زندگی بر روابط همسران و روابط والد- فرزند، کسب اطلاعات در این زمینه ها در بین جمعیت مبتلا به صرع می تواند بر زندگی فرد مبتلا، رابطه وی با همسرش و نیز رابطه وی با فرزندش تأثیر گذاشته و شرایط را برای بهبود این روابط فراهم سازد. بدین منظور از بین افراد مبتلا به صرع در شهر اصفهان، 110 نفر از مصروعین که به انجمن صرع مسیح مراجعه کرده و متأهل و دارای فرزند بودند برای شرکت در این پژوهش دعوت شدند. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران بالغ مبتلا به صرع، احساسات مثبت نسبت به همسر و روابط والد-فرزند استفاده شد. طبق تحلیل های آماری در این پژوهش بین روابط عمومی با همسر با سن ابتلا به صرع، روابط خصوصی با همسر، رابطه مثبت با فرزند، و تعارض با فرزند، و نیز بین کیفیت زندگی با روابط عمومی با همسر، روابط خصوصی با همسر و تعارض با فرزند و همچنین بین رابطه مثبت با فرزند با تعارض با فرزند و وابستگی به فرزند رابطه معنادار وجود دارد. بنابراین، خرده مقیاس های روابط با همسر به طور مستقیم و نیز بطور غیر مستقیم با تأثیر بر خرده مقیاس های روابط والد-فرزند بر کیفیت زندگی مصروعین تأثیر گذار می باشد. براساس مدل بدست آمده در این پژوهش، سن ابتلا به صرع با تأثیر بر روابط زناشویی و نیز روابط والد-فرزند بر کیفیت زندگی مصروعین موثر است.