امروزه تلفن همراه به عنوان یکی از جلوه های فناوری ارتباطی نوین در زندگی فردی و اجتماعی بشر جایگاه قدرتمندی پیدا کرده است و در حال حاضر بخش جدا ناپذیر مناسبات و ارتباطات روزمره محسوب می شود. با این وجود تلفن همراه به عنوان یکی از ابزارهای ارتباطی مهم موجود، آن گونه که باید و شاید در پژوهش های جامعه شناسی مورد توجه قرار نگرفته است. هدف اصلی این پژوهش تحلیل جامعه شناسانه ی مصرف تلفن همراه با استفاده از الگوهای سبک زندگی دانشجویان می باشد. چارچوب نظری این پژوهش نظریه ی مصرف پیر بوردیو در مورد سبک زندگی است. پژوهش حاضر مطالعه ای پیمایشی با حجم نمونه 400 نفر است؛ که با استفاده از ابزار پرسشنامه بر روی دانشجویان سه دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، فنی و مهندسی و پزشکی در دانشگاه شهرکرد صورت پذیرفته است. همچنین فرضیه اصلی پژوهش این است که فرهنگ مصرف تلفن همراه در بین دانشجویان تابعی از سبک های زندگی متفاوت آنها می باشد. نتایج نشان می دهد که شاخص های پایگاه اقتصادی-اجتماعی، سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی، ذائقه غذایی و اوقات فراغت متغیر مستقل اصلی (سبک زندگی) با برخی از شاخص های متغیر وابسته (فرهنگ مصرف تلفن همراه) رابطه ی معناداری دارند؛ و این نتایج فرضیه اصلی پژوهش را تأیید می کنند و گویای کارآمدی نسبی نظریه مصرف و سبک زندگی بوردیو است.