مقدمه و هدف:در صرع لب گیجگاهی،تحلیل رفتن نورون های هیپوکامپ و جوانه زدن فیبرهای خزه ای در شکنج دندانه دار مشاهده می شود. با توجه به اثرحفاظت عصبی و آنتی اکسیدانی سیلی مارین، هدف این بررسی تعیین اثر پیش تیماربا این ماده در جلوگیری از تغییرات بافتی هیپوکامپ در مدل تجربی صرع القا شده توسط اسید کاینیک در موش صحرایی بود. روش اجرای پژوهش:در این بررسی،32موش صحرایی نر به چهار گروه شم، شم پیش تیمار شده با سیلی مارین، صرعی (کاینات)، و صرعی پیش تیمارشده با سیلی مارین تقسیم شدند. برای صرعی نمودن، اسید کاینیک به میزان 8/0 میکروگرم بداخل هیپوکامپ تزریق شد. سیلی مارین به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی و روزانه و بمدت سه روز تا زمان جراحی تجویز شد. در پایان کار، دو روش رنگ آمیزی نیسل و تیم در مورد برش های بافتی انجام شد. یافته ها و نوآوری پژوهش:القا صرع توسط اسید کاینیک با یک رفتار تشنجی بارز همراه بود و تجویزسیلی مارین موجب کاهش معنی دار شدت حملات تشنجی نگردید، تراکم نورون های نیسل در دو ناحیهca3 و ca4 هیپوکامپ در گروه صرعی شده یک کاهش معنی دار در مقایسه با گروه شم نشان داد(05/0p<) و پیش تیمار با سیلی مارین نتوانست در حد معنی دار از این کاهش جلوگیری نماید. از نظر شدت جوانه زدن فیبرهای خزه ای نیز در گروه صرعی شده یک افزایش معنی دار نسبت به گروه شم مشاهده شد (01/0p<)و پیش تیمار با سیلی مارین موجب کاهش معنی دار آن نشد. نتیجه گیری:پیش تیمار با سیلی مارین بر رفتار تشنجی در این مدل صرع تاثیر نداشته، در جهت حفاظت نورون ها در هیپوکامپ عمل نمی نماید و از شدت جوانه زدن فیبرهای خزه ای نمی کاهد.