یکی از مهم ترین ویژگی های بازارهای سرمایه نوپا، مخصوصاً در کشور های در حال توسعه، وجود سرمایه گذاران عمده وتملک بخش اعظمی از حقوق مالکانه شرکت توسط آنان است. کیفیت افشای اطلاعات، یکی از اصول حسابداری است که بر گزارشگری مالی تاثیرگذار است. از آنجایی که مدیران مسئول تهیه صورت های مالی هستند، می توانند با اعمال سیاست افشا، هدف اصلی حسابداری و گزارشگری مالی است را تحقق بخشند. این تحقیق رابطه بین تمرکز مالکیت و کیفیت افشای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را با استفاده از داده های آماری 98 شرکت در بازه زمانی 1387 الی 1392 مورد بررسی قرار می دهد. در این تحقیق تمرکز مالکیت نهادی و مدیریتی به عنوان متغیرهای مستقل، کیفیت افشا به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای اندازه شرکت، بازده دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام نیز به عنوان متغیرهای کنترل به کار رفته اند. داده های تحقیق از نوع داده های ترکیبی می باشند و برای انتخاب روش مناسب از آزمون های آماره f و هاسمن استفاده شده است و نتیجه آزمون ها استفاده از داده های تابلویی با اثرات ثابت را نشان می دهد . تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی است. مبانی نظری موضوع تحقیق، از طریق مطالعات کتابخانه ای بدست آمده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که میان تمرکز مالکیت و کیفیت افشا رابطه ی معنی داری وجود دارد. به بیان دیگر ، فرضیه اول تحقیق که حاکی از وجود رابطه معنی دار بین تمرکز مالکیت نهادی و کیفیت افشا است،تایید می شود و هم چنین فرضیه دوم تحقیق که بیان از وجود رابطه بین تمرکز مالکیت مدیریتی و کیفیت افشا دارد، تایید می شود.