نام پژوهشگر: حسین آذین منش

مقایسه تخریب سنتی با تخریب در فضای سایبر
پایان نامه موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی و غیردولتی شهید اشرفی اصفهانی - دانشکده علوم انسانی 1393
  حسین آذین منش   راضیه قاسمی

تخریب از جمله جرایم علیه اموال می باشد که از قدیم الایام وجود داشته و همواره توسط قانونگذاران جرم انگاری و مورد مجازات قرار گرفته است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور وسیله ای به نام رایانه و ملزومات آن، محمل مناسبی برای ارتکاب انواع گوناگون جرایم بوجود آمده است. به عبارت دیگرجرایم علاوه بر شکل سنتی خود، شکل دیگری به خود گرفته است و به دو گونه سنتی و سایبری تقسیم می شود. جرم تخریب یکی از جرایمی است که هم در قالب سنتی و هم در قالب سایبری قابل ارتکاب است. تخریب سنتی در دنیای مادی و واقعی و با رفتار های ملموس بر روی موضوع های عینی واقع می شود، اما تخریب سایبری در فضای مجازی واقع می شود و شیوه ارتکاب آن بر خلاف نوع سنتی آن، حالت نا ملموس و انتزاعی دارد بگونه ای که به نظر می رسد، نمی توان آنها را در قالب قوانین سنتی مورد مجازات قرار داد؛ ولی شباهت اسمی تخریب سنتی با تخریب سایبری این ذهنیت را ایجاد کرده که تخریب سایبری نیز مانند تخریب سنتی است و نیازی به بررسی جداگانه این جرم و حتی تدوین قانون مجزّا نخواهد بود. لذا برای روشن شدن موضوع و شناخت ماهیت جرم تخریب سایبری، باید مقایسه ای جامع بین این دو نوع تخریب صورت بگیرد. از این رو نگارنده برای رسیدن به این هدف، با روشی توصیفی تحلیلی، معیارها و شاخصه های جرم تخریب سایبری را مورد بررسی قرار داده و با در نظر گرفتن این معیارها و ویژگی ها، به بررسی تطبیقی تخریب سنتی و سایبری پرداخته است و پس از این مقایسه به این نتیجه رسیدیم که ماهیت جرم تخریب سایبری با ماهیت جرم تخریب اموال (سنتی) متفاوت است چرا که، کیفیت ارتکاب رفتار مجرمانه و بستر و فضای ارتکاب دو جرم مذکور عامل اساسی در تمایز آنها محسوب می شود. نتیجه مجرمانه در آنها، تضرر مالک است، اما ماهیت نتیجه مجرمانه در این دو جرم، به اعتبار اختلاف در بستر تحقق جرم نیز نسبت به یکدیگر متفاوت است.