برون سپاری فعالیت ها، به عنوان یک رویکرد نیرومند و منعطف در حال ظهور است که مدیران سازمان ها می توانند آن را برای رسیدن به دامنه وسیعی از اهداف استراتژیک و تاکتیکی به کار گیرند و در واقع نوعی فراهم کردن خدمات یا کالا بوسیله پیمانکاران خارجی است که پیش تر توسط خود سازمان انجام می شود. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل موثر بر تصمیم برون سپاری خدمات و تأثیر آن بر هزینه های سازمان تأمین اجتماعی اداره کل شهرستان های استان تهران می باشد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است که جهت جمع آوری مبانی نظری و پیشینه پژوهش از روش کتابخانه ای و جهت جمع آوری داده ها از روش پرسشنامه استفاده شده است. نمونه آماری در این تحقیق جمعی از اساتید دانشگاهی و گروهی از خبرگان و متخصصان فن در حوضه مدیریت دولتی و مدیران ارشد سازمان تأمین اجتماعی که با استفاده از نمونه گیری تصادفی 385 نفر انتخاب شدند. در نهایت همه ی شش فرضیه این پژوهش مورد تایید قرار گرفته است. همچنین یافته های این پژوهش نشان می دهد سازمانها از طریق برون سپاری فعالیتهای مختلف میتوانند تمرکز بیشتری بر روی فعالیتهای راهبردی سازمان از جمله هزینه ها داشته و با بهره گیری از منافع آن نقش مهمی را در پیشرفت و تعالی سازمان ایفا کنند. از جمله علل اصلی برون سپاری می توان صرفه جویی مالی، تمرکز استراتژیک، دسترسی به تکنولوژی برتربهبود سطح خدمات، دسترسی به کارشناسان متخصص و سیاستهای سازمانی را بیان نمود.

تصمیم های افشای مالی شرکت ها معمولا در خلأ انجام نمی شود و گزارشگری مالی یکی از راه هایی است که به وسیله آن اطلاعات انتقال داده می شود و ترکیب منابع ارتباطی، کمیت و کیفیت اطلاعات افشا شده، تحت تاثیر عوامل زیادی است که برای دریافت فهمی کلی در مورد رویه های افشا نیازمند بررسی است. تئوریزه کردن و ارزیابی تجربی اثرات متغیرهای موثر بر افشای اجباری، فضا و حدودی را ایجاد می کند که به بهبود کیفیت افشا کمک می کنددر این پژوهش ، بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری و همچنین تاثیر متغیر های وجه نقد، اندازه شرکت، عینی بودن داراییها، فرصت های رشد بر روابط میان کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری مورد کنکاش قرار گرفته است.نتایج این تحقیق نشان داد که کیفیت گزارشگری مالی ارتباط مثبت و معنی داری با کارایی سرمایه گذاری دارد و همچنین اندازه شرکت و فرصت های رشد بر روابط میان کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری تاثیر گذار هستند. نتایج به دست آمده در این پژوهش با نتایج حاصله از تحقیقات فنگ چن در سال 2010 و سایرین مطابقت دارد.