امروزه مفهوم بهره وری مورد توجه بسیاری از واحدها اعم از تولیدی و خدماتی قرار گرفته است. این پژوهش از مدل پویای توسعه بهره وری به منظور به تصویر کشیدن ارتباطات درونی عوامل تاثیرگذار بر بهره-وری در طول زمان و ارزیابی سطح بلوغ بهره وری یک سازمان استفاده می کند. هر سازمان بر اساس سطح بلوغ بهره وری خود می تواند برنامه ریزی های لازم را در راستای بهبود و افزایش بهره وری انجام دهد. برای ساخت مدل در ابتدا متغیرهای موثر بر بهره وری از ادبیات پژوهش های پیشین انجام شده با توجه به مفهوم بومی سازی استخراج و انتخاب شده است. این متغیرها به کمک تحلیل عاملی به پنج عامل اصلی رهبری، داده و اطلاعات، مدیریت کیفی استراتژیک، مدیریت فرایندها و افراد تبدیل گشت که در مدل پویای بهره وری مورد استفاده قرار گرفت. مدل نهایی پژوهش با استفاده از تطابق مدل طراحی شده با مدل جایزه مالکلم بالدریج و با استفاده از مدل بلوغ قابلیت جهت تعیین امتیازهای سطوح بلوغ بهره وری طراحی گردید. در نهایت مدل طراحی شده شبیه سازی شد که نتایج نشان می دهد که یک سازمان که در گام های ابتدایی قرار دارد و به بهره وری آن پرداخته نشده است 23 سال زمان می برد تا به حداکثر بهره وری خود برسد. سازمان می تواند با استراتژی های مختلف این زمان را کاهش دهد. با تمرکز بر متغیرهای رهبری و افراد سازمان می-تواند زمان رسیدن به بلوغ بهره وری را خود را به میزان زیادی کاهش دهد.