ناپایداری سکونتگاه¬های روستایی، که عمدتاً ناشی از نابرابری¬های مکانی- فضایی بین سکونتگاه¬های شهری و روستایی است از مهمترین مباحث مطالعات منطقه¬ای به شمار می¬رود. عدم تعادل در توزیع درآمد و ثروت، فرصت¬های نابرابر شغلی و روابط زمینه ساز تسلط نقاط شهری بر مناطق پیرامونی از جمله عوامل تشدیدکننده این روند است. با توجه به آنچه که گفته شد، در مناطق مرزی بدلیل ماهیت نظام اجتماعی ـ اقتصادی حاکم از گذشته های دور، به همراه تنوع و گوناگونی در شرایط محیط طبیعی و محیط اجتماعی ـ فرهنگی، به نوعی از مناسبات و روابط مکانی ـ فضایی منتهی شده که می توان عنوان«دوگانگی فضا» در قالب قطب(نقاط شهری) و پیرامون(حوزه های روستایی) را بر آن اطلاق نمود. پیامد این شرایط تضعیف رو به تزاید فضاهای روستایی و قطبی شدن جمعیت، فعالیت ها و امکانات در شهرها به علت صرفه جوئی¬های ناشی از مقیاس شده و منجر به عدم تعادل منطقه ای و ناحیه ای گشته، به طوریکه ادامه روند مذکور تخلیه پیش از پیش سکونتگاه¬های روستائی را بویژه در نواحی حاشیه¬ای استان فراهم آورده است.بنابراین مسأله و پرسش اصلی در این پژوهش شناخت و بررسی تأثیر عوامل سیاسی و اقتصادی در عدم پایداری سکونتگاه-های روستایی مرزی با تأکید بر روستای مرزی کیمنه در شهرستان پاوه می¬باشد، تا با تحلیل وتبیین عوامل موثردرناپایداری اجتماعی –اقتصادی سکونتگاه¬های روستائی و امکان سنجی استقرار بهینه آن¬ها در نواحی مرزی؛ راهکارهای اساسی را درجهت حل مشکلات روستاییان این مناطق ارائه نموده وازتخلیه شدید جمعیت این مناطق وازعدم استفاده صحیح امکانات ومنابع اقتصادی آن¬ها جلوگیری به عمل آید.بر این اساس در پژوهش حاضر روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و شیوه ی گردآوری داده ها اسنادی و پیمایشی می باشد و از تکنیک های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره براساس معیارهای انتخابی استفاده شده است، نتایج نشان می دهد که عامل اصلی مهاجرت در روستای مرزی کیمنه بیشتر عوامل سیاسی و ناامنی های ناشی از جنگ ایران و عراق بوده است که موجب تخلیه کامل روستا از سوی ساکنان شده است و آنچه موجب ادامه ی این ناپایداری در سطح روستا شده نه عامل کمبود اشتغال و اقتصادی، بلکه عامل کمبود امکانات رفاهی و زیربنایی در روستا بوده است که باعث عدم بازگشت روستاییان به روستای خود شده است، در حالی که با توجه به وجود زمینه ی اشتغال و پتانسیل اقتصادی روستا، ساکنان مهاجر به صورت فصلی جهت تأمین بخشی از درآمد سالیانه خود دوباره به روستای کیمنه مراجعت می کنند.