بخش شرح و بیان مسأله ی پژوهشی یکی از قسمت های اصلی رساله های مقطع ارشد و دکتری می باشد. با این حال بسیاری از دانش آموخته ها در نوشتن این بخش مشکلاتی دارند. بنابراین دانستن چگونگی تنظیم و سازماندهی آن از اهمیت ویژه ایی برخوردار است و این امر تنها با مطالعه و بررسی ساختار ژانر امکان پذیر است. بر این اساس، هدف این تحقیق مقایسه ی ساختار بخش شرح و بیان مسأله ی پژوهشی در رساله های مقطع فوق لیسانس در رشته ی آموزش زبان انگلیسی می باشد که توسط دانش آموختگان فارسی و انگلیسی زبان نوشته شده باشند. در این راستا، صد رساله ی فوق لیسانس در رشته ی آموزش زبان انگلیسی (پنجاه رساله از محققان فارسی زبان و پنجاه رساله از محققان انگلیسی زبان) انتخاب شدند که حاوی بخش شرح و بیان مسأله ی پژوهشی بودند. به منظور تحلیل ساختارهای حرکتی (move structures) از مدل سویلز (2004) استفاده شد. تحلیل داده ها حاکی از آن است که ساختار بخش شرح و بیان مسأله ی پژوهشی در هر دو مجموعه از رساله ها شباهت بسیاری به هم دارند و هر سه حرکت (move) یعنی “فراهم کردن یک زمینه ی کلی” (حرکت یک)، “ارائه یک مسأله ی جدید” (حرکت دو) و “ارائه ی مطالعه ی فعلی” (حرکت سه) در هر دو به صورت الزامی استفاده می شوند. تفاوت های بسیار کمی در خصوص استفاده از چند مرحله (step) وجود داشت. علاوه بر این، الگوهای حرکتی بسیار متنوع بودند. در رساله های انگلیسی زبان تنها الگوی حرکتی (m1-m2) و در رساله های فارسی زبان تنها الگوی حرکتی (m1-m2-m3) بودند، که فراوانی بیشتری داشتند. در آخر بررسی ساختارهای حرکتی بخش شرح و بیان مسأله ی پژوهشی بر اساس نوع تحقیق (توصیفی، آزمایشی و ارتباطی) تفاوتی را نشان نداد. نتایج این مطالعه برای مدرسین زبان انگلیسی و مولفین مواد آموزشی مفید خواهد یود.