هدف این تحقیق بررسی اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و اندام ها و دشواری تکلیف بر مهارت های رانشی دختران11-10 ساله بود. بدین منظور 100 دختر با دامنه سنی11-10 سال، از دو باشگاه ورزشی منطقه 4 شهر تهران که پس از پر کردن پرسشنامه های دست برتری چاپمن، پا برتری واترلو و آزمون کارت سوراخدار، شرایط لازم برای شرکت در تحقیق را داشتند، در تحقیق شرکت داده شدند. کودکان بر اساس الگوی برتری جانبی، در 10 گروه بدین شکل قرار داده شدند؛ الگوی چشم – دست؛ 4 گروه همسو و دگرسو، همچنین الگوی چشم – پا؛ 4 گروه همسو و دگرسو و دو گروه هم کودکان با الگوی چشم – دست – پای خالص و ترکیبی بودند. بررسی عملکرد دقت چشم – دست کودکان از طریق آزمون دوایر هم مرکز ، دقت چشم – پا از طریق آزمون پا برتری مور- کریستین و همچنین دقت الگو های خالص و ترکیبی از طریق آزمون پرتاب آزاد بسکتبال اندازه گیری شد. برای الگوی چشم – دست هر شرکت کننده 10 پرتاب در فاصله نزدیک (شرایط آسان) و 10 پرتاب در فاصله دورتر (شرایط دشوار) به سمت صفحه هدف روانه می کرد. همچنین گروه های مختلف با الگو های متفاوت چشم – پا تحت آزمون شوت روی پای مور-کریستین قرار گرفتند و هر شرکت کننده 8 پرتاب در شرایط ساده (فاصله نزدیک) و 8 پرتاب در شرایط دشوار (فاصله دورتر) انجام دادند. گروه های الگوی خالص و ناخالص چشم- دست-پا نیز 10 پرتاب به سمت حلقه بسکتبال روانه کردند و نتایج هر گروه به طور جداگانه ثبت شد. نتایج تحلیل واریانس دو راهه بین گروه های مختلف با الگوهای چشم و دست در دو شرایط ساده و دشوار اختلاف معنا داری نشان نداد. هم چنین بین گروه های مختلف با الگوهای متفاوت چشم و پا در شرایط ساده و دشوار نیز اختلاف معنادار مشاهده نشد. نتایج آزمون تی مستقل اختلاف معناداری بین الگوی خالص و ترکیبی در پرتاب آزاد نیز نشان نداد.