نگارش گروهی از دهه 70 در تحقیقات ، آموزش وپرورش و موسسات آموزشی آمریکا بکار رفته است. نگارش گروهی ، تعامل اجتماعی را در میان نویسندگان و همتایانشان توسط فعالیت هایی چون پاسخ هم گروهان برمی انگیزد. محققان نگارش زبان دوم تاکید کرده اند که جفت کردن فراگیران در نگارش می تواند تاثیریادگیری در زمینه نگارش را بیفزاید. این مطالعه تاثیر کار دو نفره را بر عملکرد نگارش فراگیران زبان انگلیسی ایرانی بررسی می کند. این مطالعه ساختار نیمه تجربی داشت. شرکت کنندگان شامل 28 فراگیر زبان انگلیسی در آموزشگاه پردیس مرند بودند که در سطح متوسط قرار داشتندکه به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش به دو گروه قوی و ضعیف تقسیم شد که اولی کمک کار ودومی نویسنده نام گرفت.این دو نفر جفتی را ساختند تا مکمل هم باشند. هر دو در جلسه اول یک پیش آزمون نگارشی داشتند. برگه ها بشکل دستی اصلاح شدند و با نمرات پس آزمونی که در جلسه آخر برگزار شد در صفحات اکسل و نمودارها مقایسه شدند. برای بررسی متغیرها، آماره های توصیفی مثل میانگین، انحراف معیار و معناداری بکار رفت. برای مقایسه ی میانگین نمرات هر دو گروه، آزمون تی مستقل بکار رفت. سپس داده ها با نرم افزار اس پی اس تحلیل شد. نتایج نشان داد که عملکرد نگارش فراگیران گروه آزمایش با کار دونفره تفاوت معناداری با توانایی نگارش گروه کنترل که بطور فردی می نوشتند دارد . فراگیران با کار دونفره در گروه آزمایش جملات دقیقتری از شاگردان گروه کنترل نوشتند