هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر بلند مدت و حاد تمرین تناوبی شدید بر میزان بیان tgf-?1و ارتباط آن با اکسیداسیون تری گلیسرید درون عضلانی به اجرا درآمد. تعداد 48 رأس رت نر نژاد ویستار در سن 8 هفتگی با میانگین وزنی19±211 گرم انتخاب و براساس وزن ها همسان سازی و به طور تصادفی به سه گروه کنترل (10n=)و تمرینی بلند مدت (10n=) و گروه تمرینی حاد (32n=)، تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید براساس سرعت ماکزیمم بدست آمده طراحی و به مدت پنج هفته به گروه تمرینی بلند مدت اعمال شد. این گروه 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی بیهوش و عضله دوقلو میانی بلافاصله استخراج و در نیتروژن مایع منجمد گردید. گروه تمرینی حاد یک جلسه تمرینی که شامل ده مرحله ی فعالیت شدید دو دقیقه ای 90 درصد سرعت حداکثرشان را بر روی تردمیل انجام دادندو پس از آن در فواصل زمانی بلافاصله،24،10،3 ساعت (تعداد 8 رت در هر فاصله زمانی) پس از تمرین کشته و استخراج بافت و نمونه خونی انجام گرفت. میزان بیان tgf-? 1وatgl در عضله دوقلو میانی و سطوح سرمی tgf-?1با تکنیک الایزا اندازه گیری شد. تفاوت متغیرها بین گروه کنترل و تمرینی بلندمدت از t student استفاده گردید و به منظور مقایسه بین گروه ها از آزمون آماری anova یک طرفه استفاده شد. بعد از 5 هفته تمرین تناوبی شدید بیان tgf-?1 در عضله دوقلوی میانی در گروه تمرینی بلند مدت نسبت به کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0p<). اختلاف معنی داری در بیان پروتئین tgf-?1وatglدر عضله دوقلوی میانی در فواصل زمانی10 و 24 ساعت بعد از تمرین در مقایسه مقادیر پایه مشاهده شد (05/0p<).بین بیانatglوtgf-?1 در زمان های 10و24 ارتباط معنا داری وجود داشت (05/0p<). به طور خلاصه، نتایج تحقیق حاضر نشان داد در پاسخ به تمرین تناوبی شدید سطوح tgf-?1عضله همراستا با سطوح آنزیم آدیپوس تری گلیسرید لیپاز افزایش می یابد. با توجه به نقشatglدر هیدرولیز تری گلیسرید عضلانی، احتمالا tgf-?1 فاکتوری دخیل در تنظیم اکسیداسیون imtg بعد از تمرین تمرینات تناوبی شدید(hitt) می باشد. همچنین با انجام یک دوره تمرینات تناوبی شدید سطوح tgf-?1در عضله اسکلتی افزایش می یابد