مفهوم بزهکاری در اوایل قرن بیستم شکل گرفت ،تا قبل ازآن با متخلفین جوان و مجرمین بزرگسال رفتاری تقریبا یکسان میشد.جایگاه ویژه برای کودکی در طول قرن ها و به آهستگی تکوین یافت.علل گرایش کودکان و نوجوانان به بزهکاری ،از دیرباز توجه دانشمندان علوم مختلف را به خود جلب نموده است و به سوالات اساسی در مود ماهیت جرایم کودکان و نوجوانان توجه نموده اند.اما آنچه که در این بین به آن کمتر توجه شده است بررسی علل سبک زندگی که منجر به بروز رفتار بزهکارانه از سوی کودکان و نوجوانان میشود. شاخصه های سبک زندگی همچون اختلافات خانوادگی ،اعتیاد والدین،فقر،وضعیت اقتصادی،فرار از مدرسه و........... که منجر به ارتکاب رفتارهای خلاف قانون و مقررات از سوی کودکان و نوجوانان می شود.از این رو در تحقیق حاضر تلاش براین است که تا با بررسی شاخصه های سبک زندگی و میزان تاثیر آنها بر بزهکاری کودکان ونوجوانان و مقایسه ی سبک زندگی کودکان و نوجوانان بزهکار و غیر بزهکار ،به شناخت بهتر علل ارتکاب بزهکاری از سوی کودکان و نوجوانان مساعدت نماییم. که ما از طریق روش توصیفی و تحلیلی و هم از طریق میدانی و تهیه پرسشنامه هایی در این خصوص موضوع را مورد بررسی قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که سبک زندگی یک متغیر میانجی در بزهکاری کودکان و نوجوانان است و شاخصه های ان بی شک در بزهکاری کودکان و نوجوانان موثر بوده اما میزان تاثیر پذیری هر شاخصه متفاوت بوده و موثرترین شاخصه سبک زندگی در بزهکاری کودکان و نوجوانان خانواده است.