منطقه باب بیدوئیه (دربیدو) در جنوب غرب روستای شیرینک از توابع شهرستان بردسیر استان کرمان و شمال شرق معدن مس درآلو واقع شده است. این منطقه از لحاظ زمین شناسی در زون ایران مرکزی، کمربند آتشفشانی ارومیه– دختر و نوار دهج– ساردوئیه قرار دارد. سنگهای آتشفشانی، آندزیت، آندزیت بازالت و بازالت که در توالی با انواع پیروکلاستیک(آگلومرا، لیتیک توف،کریستالی توف و ایگنیمبریت) متعلق به کمپلکس رازک با سن ائوسن می باشند ، سنگ میزبان توده گرانیتوئیدی منطقه باب بیدوئیه (دربیدو) را تشکیل می دهند. با توجه به نسبتهای برخی عناصر کمیاب (zr/y بیشتر از 3 و ce/yb بیشتر از 15) در بازالت های منطقه موردمطالعه و نمودارهای ترسیمی و همچنین پیدایش ایگنیمبریت و سنگ های ساب ولکانیک اسیدی در منطقه ، به نظر می رسد که گدازه های منطقه مورد مطالعه از ذوب بخشی گوه گوشته ای که در اثر تماس با سیالات مشتق شده از پوسته اقیانوسی فرورونده، که از عناصر کمیاب غنی شده است منشاء گرفته باشند. توده گرانیتوئیدی منطقه باب بیدوئیه(دربیدو) دارای ماهیتی کالکوآلکالن ، پرآلومینوس تا متاآلومینوس و از انواع گرانیتوئید های نوع i دمای پایین می باشد. شواهد کانی شناسی(وجود کانی های آبدار فراوان همچون آمفیبول) و نتایج حاصل از آنالیزهای شیمیایی وجود حداقل 0/6 درصد بخار آب را در این توده گرانیتوئیدی تائید می کند. آنومالی های منفی عناصر خاکی نادر و عناصر کمیاب nb، ti ، zr ، yb و er و عدم آنومالی منفی در eu و همچنین نمودارهای متمایز کننده خواستگاه تکتونیکی، همگی محیط تکتونیکی پس از برخورد و مرتبط با رژیم فرورانش حاشیه فعال قاره ای و همچنین نقش هورنبلاند و میزان آب ماگما در فرآیند تفریق و تحرک عناصر خاکی نادر و کمیاب نشان می-دهد چرخش محلول های گرمابی در داخل توده گرانودیوریتی و سنگ های همبر عامل اصلی کانسار سازی مس و توسعه زون های دگرسانی، پتاسیک، فیلیک، آرژیلیک و پروپیلیتیک در منطقه می باشد.