اسکیزوفرنی اختلال پیچیده ای است که به طور اجتناب ناپذیری اثر ویران کننده ای بر زندگی فرد مبتلا و اعضای خانواده اش می گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری، سبک های حلّ مسأله و سلامت عمومی مادران دارای فرزند اسکیزوفرنی و مادران دارای فرزند عادی جهت افزایش دانش موجود و کمک به خانواده های دارای بیمار اسکیزوفرن است. بنابراین، دو گروه از مادران دارای فرزند اسکیزوفرنی (50 نفر) و مادران دارای فرزند عادی (50 نفر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه شیو های حلّ مسأله ،تاب آوری و سلامت عمومی به صورت انفرادی بین آنها انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد مادران دارای فرزند عادی تاب آور تر از مادران دارای فرزند اسکیزوفرنی هستند و بین سبک های حل ّ مسأله دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد. مادران دارای فرزند اسکیزوفرنی بیشتر از سبک های حل ّ مسأله درماندگی و اجتناب و مادران دارای فرزند عادّی از سبک های مسأله مهارگری ، خلاّقیّت ، اعتماد و گرایش استفاده می¬کنند. همچنین بین سلامت عمومی دوگروه از مادران تنها در خرده مقیاس افسردگی تفاوت معنادار وجود دارد. مادران دارای فرزند اسکیزوفرن افسرده تر از مادران دارای فرزند عادّی هستند.}