در رساله حاضر ابتدابه بررسی پایداری دو مدل ریاضی، مربوط به توصیف رشد بافت توموری و تکثیر سلول سرطانی با در نظر گرفتن تاثیرات تلومر، تلومراز وdnaچهار رشته ای می پردازیم. در ادامه با ادغام دو مدل، مدل جدیدی پیشنهاد می کنیم، سپس با تحلیل پایداری مدل پیشنهادی نشان می دهیم استراتژی درمانی ارائه شده منجر به کنترل رشد بافت توموری می شود. همچنین با حل مساله کنترل بهینه ی طول تلومر، استراتژی درمانی جدیدی برای مدل پیشنهادی بدست می آوریم و مشاهده می کنیم استراتژی بدست آمده از مساله کنترل بهینه در طول 1000 ساعت باعث کاهش مناسب سرعت رشد سلول می شود.