در این پژوهش 40 نقطه در استان اصفهان جهت احداث نیروگاه خورشیدی فتوولتائیک بررسی و اولویت‏بندی شده‏اند. نقاط انتخاب شده در 13 شهر استان شامل اردستان، چوپانان، اصفهان، گلپایگان، کاشان، خور و بیابانک، مورچه خورت، میمه، نائین، نطنز، شهرضا، ورزنه و زرین‏شهر قرار دارند که با توجه به وسعت و پتانسیل هر شهر، در مجموع 40 نقطه انتخاب شده‏اند. به‏منظور اولویت‏بندی این نقاط از پارامترهای ساعت آفتابی، میانگین رطوبت نسبی، میانگین ابرناکی آسمان، متوسط سرعت باد، متوسط بارندگی روزانه، میانگین دمای روزانه، اختلاف دمای روزانه، تعداد روزانه گزارشات همراه با پدیده گردوخاک، ارتفاع از سطح دریا، فاصله تا راه اصلی، جمعیت منطقه و شاخص کیفی هوا استفاده شده‏است. جهت اولویت‏بندی نقاط، از میان روش‏های تصمیم‏گیری چندمعیاره موجود، روش تحلیل پوششی داده‏ها انتخاب گردید. این روش جزء روش‏های ناپارامتری بوده و کارآیی نسبی واحدها را تعیین می‏کند. در انتها واحدها بر اساس کارآیی تعیین شده اولویت‏بندی می‏شوند. در این روش واحدی کارآ است که کارآیی نسبی آن 1 شود. سپس جهت اولویت‏بندی واحدهای کارآ نیز از مدل اندرسون-پترسون استفاده شده‏است. جهت اعتبارسنجی مدل ارائه شده از روش topsis که نیز از روش‏های تصمیم‏گیری چندمعیاره می‏باشد، استفاده شده‏است. در این روش نیاز است برای هریک از پارامترهای انتخابی یک ضریب اهمیت مشخص شود. به این منظور پرسشنامه‏ای تهیه و توسط افراد خبره در این زمینه تکمیل شد. بررسی‏ها حاکی از این است که مهم‏ترین معیار در انتخاب مکان، جمعیت منطقه و سپس میانگین دمای روزانه می‏باشد. پس از اجرای مدل و اعتبارسنجی آن، در هر دو روش dea و topsis، دومین واحد اصفهان به‏عنوان بهترین گزینه جهت احداث نیروگاه مشخص گردید. در سایر موارد نیز اولویت‏های اختصاص داده شده در دو روش به هریک از واحدها تفاوت چندانی نداشته و از الگوی تقریباً یکسانی پیروی کرده‏اند. در انتها علاوه بر اولویت‏بندی واحدهای انتخاب شده، 13 شهر مورد بررسی نیز بر اساس پارامترهای آب‏وهوایی و اقلیمی مورد بررسی قرار گرفته و توسط مدل ارائه شده اولویت‏بندی شدند. در این بخش نیز شهر اصفهان به‏عنوان بهترین شهر جهت احداث نیروگاه انتخاب شد.