باکتری pseudomonas syringae pv. syringae (pss) عامل بیماری های بسیاری روی محصولات زراعی و باغی می باشد و از مهم ترین پاتوژن هایی است که موجب شانکر، لکه برگی و نکروز پوست در درختان میوه هسته دار می شود. خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی جدایه هایp. syringae توکسین زا و غیر توکسین زا مورد بررسی قرار گرفت. در بهار سال 1392 تعداد زیادی نمونه، از مناطق عمده کاشت درختان میوه هسته دار در استان خراسان رضوی جمع آوری شد. 700 جدایه فلورسنت از بافت های آلوده و سالم (جوانه، برگ و سرشاخه) جدا گردید. از میان 360 جدایه اکسیداز و گرم منفی، 240 جدایه به عنوانp. syringae با توجه به نتایج آزمون های آرژنین دی هیدرولاز، پکتیناز، فوق حساسیت در شمعدانی و لوان شناسایی شدند. بر اساس فراوانی این جدایه ها در هر منطقه و میزبان، 92 جدایه به صورت تصادفی انتخاب شدند که 58 جدایه با تولید توکسین از رشد قارچ geotrichum candidum ممانعت نمودند و 34 جدایه به عنوان جدایه های غیر توکسین زا در نظر گرفته شدند. به منظور بررسی خصوصیات بیماری زایی بین جدایه های توکسین زا و غیر توکسین زا، چند فاکتور همچون میزان تحرک، مقاومت به هیدروژن پراکسید و تولید پایووردین مورد بررسی قرار گرفت. بیماری زایی انجام شده روی دیسک های برگی نشان داد، که جدایه های توکسین زا قدرت بیماری زایی بیشتری نسبت به جدایه های غیر توکسین زا دارند. با این وجود، تولید توکسین مانند دیگر فاکتورهای موثر در شدت بیماری زایی درp. syringae ، اثرات قابل توجهی روی بیماری زایی میزبان ها ندارند. روش box-pcr برای شناسایی رابطه ژنتیکی میان جدایه ها استفاده شد. ارتباط محدودی بین جدایه های توکسین زا و گروه های ژنوتیپی مشاهده شد، امّا هیچ ارتباطی بین جدایه ها با میزبان ها، مناطق مختلف و دیگر فاکتور هایی که مورد بررسی قرار گرفتند، وجود نداشت.