چدنها به علت قابلیت ریختهگری بالا، استحکام فشاری خوب، قابلیت جذب ارتعاش، ارزانی مواد اولیه و قیمت تمام شده یکی از پرکاربردترین مواد مورد استفاده در صنایع می باشند. ولی با توجه به تنوع چدن ها و ساختار های مختلفی که با انجام عملیات حرارتی گوناگون بر روی چدن ها بدست می آید، هر یک از آنها مقاومت فرسایشی مختلفی از خود نشان می دهند. بنابراین تعیین جنس و پارامتر های بهینه جهت دستیابی به بیشترین مقاومت به سایش فرسایشی از نیازهای اساسی اکثر صنایع می باشد. در این پژوهش تاثیر فشار و زاویه برخورد ذرات ساینده بر روی نرخ فرسایش و تنش پسماند چدن های خاکستری، adi و pdi به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام آزمایشهای تجربی از یک دستگاه سند بلاست و از فشار هوا جهت شتابدار کردن ذرات ساینده استفاده گردید. در بررسی نرخ فرسایش این چدن ها مشاهده گردید که با تغییر زاویه برخورد ذرات ساینده نرخ فرسایش به شدت تغییر می کند. در زوایای پایین (15-30درجه)، چدن adi بیشترین مقاومت فرسایشی را از خود نشان داد در حالی که در زوایای برخورد بالا (75-90 درجه)، چدن pdi مقاومت فرسایشی بهتری داشت. همچنین چدن خاکستری در تمامی زوایای برخورد نرخ فرسایش بالاتری را نسبت به چدن های دیگر از خود نشان داد. با توجه به تصاویر گرفته شده توسط میکروسکوپ الکترونی علت اصلی نرخ فرسایش شدید در چدن خاکستری را می توان تشکیل سریع میکرو ترکها در دیوارههای جانبی و نوک گرافیتهای آزاد دانست. با افزایش فشار پاشش ذرات ساینده مشاهده گردید که در تمامی نمونه ها نرخ سایش افزایش می یابد، ولی شکل منحنی و زاویه مربوط به بیشترین نرخ فرسایش ثابت باقی می ماند. در این پژوهش میزان تنش پسماند سطحی نمونه ها به روش پراش اشعه ایکس مورد بررسی قرار گرفت که چدن خاکستری کمترین تنش پسماند و چدن adi بیشترین تنش پسماند را در خود ذخیره کرده بودند.