در تحقیق حاضر، ابتدا به بررسی رابطه بین ریسک نامتقارن و بازده مورد انتظار با استفاده از سنجه های سنتی ریسک انحراف معیار و نیم انحراف معیار و سنجه های نامتقارن ریسک ارزش در معرض خطر ، ریسک hr ، ارزش درمعرض خطر تاریخی، ریسک hr طی سال 1381 تا 1392 مورد توجه قرار گرفته است. سپس به کنترل سایر عوامل موثر بر رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار، از قبیل اهرم مالی، اندازه شرکت، ارزش دفتری به ارزش بازار و نقدشوندگی پرداخته می شود تا وجود یا عدم وجود خلاف قاعده نوسان پذیری مورد بررسی قرار گیرد. فلسفه تحقیق حاضر در پاسخ به این پرسش است که آیا استفاده از سنجه های مختلف ریسک در بررسی رابطه ریسک و بازده مورد انتظار، باعث بوجود آمدن خلاف قاعده نوسان پذیری می شود. آیا استفاده از سنجه های نامتقارن ریسک خلاف قاعده نوسان پذیری را رفع می کند. آیا توان توضیحی سنجه های نامتقارن ریسک نسبت به سنجه های سنتی ریسک بیشتر است. در پاسخ به سوالات فوق، از سنجه های سنتی ریسک از قبیل انحراف معیار و نیم انحراف معیار و سنجه های نامتقارن ریسک از قبیل ارزش در معرض خطر و ریسک hr پارامتریک، ارزش در معرض خطر و ریسک hr تاریخی استفاده شده است. همچنین در پژوهش حاضر مدل رگرسیون داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد رابطه مثبت و معناداری بین انحراف معیار، نیم انحراف معیار، ارزش در معرض خطر پارامتریک، ریسک hr پارامتریک، var تاریخی، hr تاریخی و بازده مورد انتظار با استفاده از رگرسیون داده های ترکیبی وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد اهرم مالی و اندازه شرکت رابطه منفی و معناداری با بازده مورد انتظار دارد. همچنین ارزش دفتری به ارزش بازار رابطه مثبت و معناداری با بازده مورد انتظار دارند. نقدشوندگی نیز رابطه مثبت و معنادری با بازده مورد انتظار دارد. نتایج بدست آمده بیانگر عدم تاثیر متغیرهای کنترل فوق بر رابطه ریسک و بازده مورد انتظار است.