با گذشت زمان عدسی چشم انسان دچار کدری می شود که به این کدری آب مروارید گفته می شود. به طور کلی سه نوع آب مروارید وجود دارد: آب مروارید پوسته ای ، زیرکپسولی خلفی و هسته ای .برای تشخیص این سه نوع آب مروارید، از تصاویر متفاوتی استفاده می شود. بنابراین روش های متفاوتی نیز برای تشخیص آنها به کار می رود. عمومی ترین نوع آب مروارید، آب مروارید هسته ای است. این نوع از آب مروارید با استفاده از تصاویر slit-lamp به صورت کلینیکی قابل تشخیص است. دو نوع آب مروارید دیگر یعنی پوسته ای و زیرکپسولی خلفی به کمک تصاویر retro-illumination در درمانگاه تشخیص داده می شوند. به دلیل این که آب مروارید با کدر شدن لنز همراه است، عموماً آب مروارید را با استفاده از بررسی رنگ و سطح خاکستری لنز تشخیص می دهند. خودکارسازی روند تشخیص شدت انواع آب مروارید در سرعت بخشیدن به روال تشخیص و سپس جراحی آب مروارید تأثیر بسزایی دارد. در این تحقیق سه نوع آب مروارید پوسته ای، هسته ای و زیرکپسولی خلفی با استفاده از تنها یک نوع تصویر slit-lamp به صورت خودکار تعیین شدت شده اند که در مقالات دیگر از این نوع تصویر تنها برای تعیین شدت آب مروارید هسته ای استفاده شده است. هدف دیگر تحقیق ایجاد یک اطلس آناتومیکی از لنز چشم با جزئیات آن بوده است که تا به حال انجام نشده است. تقطیع لنز چشم به عنوان گام نخست برای تعیین شدت انواع آب مروارید، با استفاده از الگوریتم مدل ظاهر فعال انجام شده است که نسبت به الگوریتم مدل شکل فعال کهدر سایر مقالات استفاده شده، بر اساس دو معیار dsc و فاصله هاسدورف دقت بیشتری دارد. پس از تقطیع لنز به سه ناحیه پوسته، هسته و کپسول خلفی، ویژگی های برگرفته از سطح خاکستری این نواحی استخراج شدند. با استفاده از svr تعیین شدت انواع آب مروارید با استفاده از نتایج استخراج ویژگی انجام شد. در الگوریتم پیشنهادی از 158 تصویر استفاده شده است که تعداد 100 تصویر برای آموزش و 58 تصویر باقی مانده برای تست در نظر گرفته شده اند. در تعیین شدت آب مروارید پوسته ای، هسته ای و زیرکپسولی خلفی به ترتیب 77.5%، 89.5% و 74.4% از تصاویر حداکثر 1 واحد اختلاف نسبت به نظر پزشک داشتند. شدت ها از 0 تا 5 متغیر بودند.