قرآن کریم کتاب آسمانی است که رهنمودها و دستورات خداوند متعال را برای انسان بیان می کند. این متن آسمانی دارای جهان بینی خاصی است که انسان را به سوی سعادت دنیا و آخرت سوق می دهد.آیات و واژگان این کتاب هدایتگر علاوه بر معنای ظاهری دارای معنی نهفته و پنهان هستند، دست یابی به این معانی عمیق و پنهان مستلزم تلاش علمی و روشمندی است که معناشناسی قرآن کریم یکی از این روش ها است. این نوشتار می کوشد با توجه به دانش معناشناسی، حوزه معنایی واژه قتل را در قرآن کریم تبیین و تشریح نماید. واژه «قتل» و مشتقات آن 170 مرتبه به صورت فعل و اسم در قرآن کریم ذکر شده اند. در این پژوهش به روش تحلیلی- توصیفی و بر اساس داده های تاریخی، این نتیجه حاصل شده است که واژه «قتل» دارای اصلی عربی است و قبل از نزول قرآن نیز به معنای معروفش(کشتن) در بین عرب زبانان رایج بوده است. صاحبان وجوه و نظایر 8 وجه از جمله: کشتن جنگیدن، زنده به گور و.... برای آن بیان داشته¬اند. در این پژوهش واژگان هم حوزه قتل، احکام، آثار و پیامدهای قتل، باهم آیی واژگان هم حوزه قتل، ترادف وشبه ترادف واژگان هم حوزه قتل و واژگان متضاد قتل در قرآن مورد بررسی قرار گرفته اند و ارتباط معنایشان با واژه «قتل» به عنوان لغت مرکزی و پایه بیان شده است. از واژگان هم حوزه قتل می توان به أخذ، بطش، رجم، هلاک، ذبح، قصاص، دیه و غیره اشاره کرد.