نام پژوهشگر: منصوره درخشی
منصوره درخشی ناصر شاه طهماسبی
هیدروکسی آپاتیت ( ca10 (po4)6 (oh)2 ) با شبکه بلوری هگزاگونال تنها فاز معدنی قابل شناسایی استخوان است. این ماده زیست سازگار و زیست فعال، توانایی برقراری پیوند شیمیایی مستقیم با سلول های بدن را دارد، به طوری که در بدن سمیت سلولی و التهاب ایجاد نمیکند. در مرحله اول این پژوهش، نانومیلههای هیدروکسی آپاتیت متخلخل به روش همرسوبی با الگوی مایسلی ساخته شد. پلارونیک 123p به عنوان عامل فعال سطحی در الگوی مایسلی برای ساخت نانومیلههای هیدروکسی آپاتیت مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله دوم، نانوذرات فریت منیزیم به روش سونوشیمی تولید گردید. فریت منیزیم نیمرسانای نوع n می باشد که دارای ساختار اسپینلی است. سپس در مرحله آخر، نانوکامپوزیت فریت منیزیم- هیدروکسی آپاتیت با استفاده از نانومیلههای هیدروکسی آپاتیتِ تهیه شده در مرحله اول با روش سونوشیمی ساخته شد. ساختار بلوری نانوپودرها به وسیله الگوی پراش پرتو ایکس (xrd) تعیین گردید. همچنین ریخت شناسی و اندازه نانومیلههای متخلخل هیدروکسی آپاتیت و نانوکامپوزیت فریت منیزیم، توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) مشخص شد. نانومیلههای هیدروکسی آپاتیت با اندازه میانگین قطر nm 28 دارای منافذی به قطر تقریبی nm 8 میباشند. همچنین در تصاویر tem نانوکامپوزیت، نانوذرات فریت منیزیم به شکل کرههایی با قطر تقریبی nm 8 در روی سطح نانومیلههای هیدروکسی آپاتیت مشاهده شدند. طیف تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) وجود پیوندهای خاص مربوط به هیدورکسی آپاتیت و فریت منیزیم را در این نانوکامپوزیت تایید می نماید. در ادامه کار، گاف اپتیکی نانومیلههای هیدروکسی آپاتیت، نانوذرات فریت منیزیم و نانوکامپوزیت آنها توسط طیف uv- vis و فوتولومینسانس (pl) به ترتیب در حدود (ev) 4/ 3، 9/ 2 و 1/ 3 تعیین گردید. حلقههای پسماند (m- h) نانوذرات فریت منیزیم و نانوکامپوزیت فریت منیزیم- هیدروکسی آپاتیت، در دمای اتاق، به وسیله مغناطیسسنج با نمونه نوسانی (vsm) اندازهگیری، و نتایج اندازهگیریها بیانگر رفتار ابرپارامغناطیس نانوساختارهای تولید شده میباشند. مقدار مغناطش اشباع نانوذرات فریت منیزیم و نانوکامپوزیت به ترتیب (emu/ g)72/ 7 و 93/ 1 بدست آمد.