کارایی از مسائل مهم مدیریت نوین است. به طور کلی برای محاسبه کارایی دو روش پارامتری و غیرپارامتری وجود دارد. در روش پارامتری یک پیش فرض برای شکل تابع تولید در نظر می گیرند و با استفاده از روشهای آماری و اقتصادسنجی آن تابع را تخمین می زنند. ولی در روش غیرپارامتری(که در این تحقیق استفاده شده است) نیازی به پیش فرض تابع تولید نیست، بلکه با استفاده از یک سری برنامه ریزی ریاضی کارایی مورد ارزیابی قرار می گیرد. بنابراین رسالت این تحقیق، بررسی و مقایسه وضعیت عملکرد گروههای آموزشی دانشگاه شمال-آمل در چارچوب محور آموزشی و پژوهشی و در راستای مرزهای دانش است. زیرا اصلی ترین و پراهمیت ترین آرمان هر دانشگاه تولید علم است. بنابراین، کارایی 12 گروه آموزشی دانشگاه طی یک دوره یکساله 92-1391 با تکنیک تحلیل پوششی داده ها در دو حالت قطعی و غیرقطعی با مدل های ccr ورودی محور مورد ارزیابی قرار می گیرد و گروههای کارا و ناکارا شناسایی می شود و در ادامه، چگونگی امکان افزایش کارایی گروههای ناکارا به وسیله پیروی از مجموعه مرجع خود، بررسی می گردد. سپس رتبه بندی نهایی انجام می شود. در نتیجه یافته های تحقیق نشان داد در ماهیت آموزشی، برخی گروهها کارا و برخی ناکارا هستند ولی در ماهیت پژوهشی در هر دو حالت قطعی و غیرقطعی تنها یک گروه کارا است. بنابراین مدیریت گروههای ناکارا باید تدبیر پیشنهادشده در فصل چهار را جهت بهبود عملکرد خویش به کار گیرند. در نهایت همبستگی بین نتایج رتبه بندی در دو حالت قطعی و غیرقطعی مقایسه گردید. و بررسی نشان داد که بین دو نتایج رتبه بندی رابطه ی معناداری مثبتی وجود دارد. این رابطه معناداری مثبت به این منظور است که نتایج مدل در حالت غیرقطعی نسبت به نتایج مدل در حالت قطعی دارای قدرت تفکیک بالایی است.