هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شیوه های آموزشی کودک محور ( مبتنی بر تمرینات طراحی شده به شیوه بازی و سرگرمی) بر عوامل موثر بر یادگیری ریاضی کودکان می باشد. در این پژوهش تعداد 151 نفر کودک پسر و دختر از مهدهای سه شهرستان بیرجند، مشهد و قاین انتخاب شدند. در ابتدا مهدیاران با روش اجرای طرح آشنا شده و جزواتی شامل طرح درس ها همراه با 34 تمرین محقق ساخته در اختیار آنان قرار گرفت. ابزاز اندازه گیری در این تحقیق چهار مقیاس زیر بود. الف) مقیاس اضطراب ریاضی برای کودکان(mesc) ساخته شده توسط چیو و هنری ب) مقیاس نگرش به ریاضی آیکن ج) پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر د) آزمون علاقه مندی به تکلیف برای کودکان(tvs-c , aunola,1999) ابتداچهار آزمون مذکور در پیش آزمون اجرا شد. سپس از روش های آموزشی باز همراه با تمرینات طراحی شده به شیوه بازی و سرگرمی استفاده شد. در انتهای دوره پس آزمون توسط محقق و با همکاری مهدیاران انجام شد. در پایان مراحل اجرا، مقایسه بین پیش آزمون و پس آزمون در همه موارد صورت گرفت. با استفاده از نمودارهای مناسب توصیفی از وضعیت شاخص ها و فرضیات ارائه گردید. در انتها فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون های تی- زوجی، همبستگی اسپرمن-کندال و آنالیز واریانس یکطرفه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که شیوه های تدریس کودک محور همراه با استفاده از تمرینات طراحی شده مناسب با این روش و مقتضی سن کودک تأثیر چشمگیری در افزایش انگیزه، ایجاد نگرش مثبت و کاهش اضطراب ریاضی دارد.