پتانسیل های برانگیخته شده بینایی(veps)، در عرصه های بالینی، مهندسی پزشکی و تحقیقاتی بسیار مورد استفاده بوده و در زمینه ساخت چشم های مصنوعی، نیز به عنوان یکی از ابزارهای موفق و پرکاربرد برای ارزیابی سیستم های پروتز بینایی محسوب می¬شوند. این سیگنال ها در پی وقوع تحریک نوری شبکیه ایجاد شده و از سطح جمجمه و کورتکس بینایی قابل ثبت می باشند. در این تحقیق، تعداد 6 عدد رت بالغ نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفت. در هر کدام از رت ها تعداد دو الکترود را به عنوان الکترود فعال در بخش پس سری جمجمه در دو نیم کره راست و چپ و یک الکترود را به عنوان مرجع در ناحیه لامبدا استفاده گردید. برای بدست آوردنvep، عمل میانگین گیری به تعداد پالس های تحریک (300 پالس)، روی سیگنال eeg انجام شده و فیلتراسیون دیجیتال، محاسبه توان سیگنال vep و محاسبه نقاط ماکزیمم و مینیمم نیز صورت پذیرفت. این اعمال برای نورهای رنگی سفید، آبی، سبز و قرمز بر روی هر دو چشم انجام گرفت. استفاده از پارامتر توان به عنوان یکی از ابزارهای مقایسه vep ها با یکدیگر، تاکنون به طور کامل مورد توجه نبوده است. در این تحقیق vep ها از نظر پاسخ دو کورتکس در ازای تحریک مستقل چشم ها بر اساس پارامتر توان مطالعه و مقایسه گردید. بر خلاف آنچه که مورد انتظار بود پاسخ نیمکره سمت مخالف نسبت به چشم تحریک شده حدود 8/3 برابر قوی تر (دارای توان بیشتر) از نیمکره موافق بود (p<0.05). دلایل متفاوتی را می توان برای این نتیجه گیری پیشنهاد نمود. از جمله تفاوت در انشعابات نوروآناتومیک هر شبکیه به قشر حسی بینایی سمت موافق و مخالف نیمکره ها و یا تفاوت در سیستمهای پردازشگر مرکزی در قشر بینایی هر نیمکره.