مقاومت آنتی میکروبیال به طور جهانی در حال افزایش است و بیمارستان ها در سراسر جهان، بطور سریع و فزاینده ای با باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک مواجه شده اند. این مشکل منجر به افزایش ناتوانی، مرگ و میر و هزینه های مربوط به سلامت شده است. در کشور های در حال توسعه، آنتی بیوتیک ها برای 97-44 درصد از بیماران بستری، معمولا بطور غیر ضروری و نامناسب تجویز میشود. محققان نشان داده اند که رابطه تنگاتنگی میان مصرف آنتی بیوتیک و ظهور مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های گرم مثبت و گرم منفی وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تجویز آنتی بیوتیک برای بیماران بستری در دو بیمارستان آموزشی در تهران بوده است. در این مطالعه پرونده 600 بیمار بستری در بخش عفونی که آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک، نام، تعداد، روش تجویز، دوز و دوره مصرف آنتی بیوتیک ها، نتیجه آزمایش میکروبیولوژیکال در صورت وجود، وجود یا عدم وجود درمان تجربی و تغییرات مربوط به آن و دوره بستری بودن، بوده است. 8/52 درصد از بیماران مورد بررسی مرد و 2/47 درصد زن بوده اند. بیش ترین بیماری ها به ترتیب شامل مشکلات دستگاه تنفسی (3/26 درصد)، مشکلات دستگاه گوارش (5/24 درصد) و عفونت های دستگاه ادراری (8/20 درصد) بوده است. شیوه متداول مصرف آنتی بیوتیک ها تزریقی (5/68 درصد) و بیشترین فراوانی مصرف، به ترتیب مربوط به سه گروه آنتی بیوتیک سفالوسپورین ها (7/35 درصد)، کینولون ها (6/17 درصد) و مترونیدازول (9/8 درصد) بوده است. تجزیه تحلیل اطلاعات حاصل با نرم افزار آماری spss ورژن 20 نشان داد که میان صحت تجویز با تعداد آنتی بیوتیکها، تعداد آنتی بیوتیکها با تعداد مشکلات زمینه ای بیمار و نیز صحت تجویز با تشخیصها رابطه معنا داری وجود دارد. محاسبات مرتبط با ddd/atc نیز نشان میدهد بیشترین آنتی بیوتیک تجویز شده با دوز تعریف شده توسط who سفتریاکسون بوده است. پس از بررسی و مقایسه اطلاعات جمع آوری شده با گایدلاینها مشخص شد که در این مطالعه 3/59 درصد از تجویزهای آنتی بیوتیکی صورت گرفته نامناسب و 7/40 درصد آنها مناسب بوده اند. نتایج بیشتر در فصل چهار به تفصیل گزارش شده است.