با پیدایش دستگاه های جدید تلفن همراه، آموزش زبان بوسیله ی موبایل، توجه بسیاری از مدرّسان زبان و محقّقان را به خود جلب کرده است. آموزش زبان بوسیله ی موبایل به خودی خود امر تازه ای نیست، اما دستگاه های جدید از جمله گوشی های هوشمند مجهز به آندروید به طرز چشمگیری یادگیری زبان خارجه را برای فراگیران امروزی تغییر داده اند. علیرغم استقبال قابل توجه از آموزش زبان بوسیله ی موبایل ، مطالعات کمی بر روی ویژگی های خاص این دستگاه ها مانند پیام های فوری، ویدئو-پیام و یا push-to-talk متمرکز شده است. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ چگونگی آموزش مهارت خواندن و درک مطلب، هم از طریق برنامه های پیام رسان تلفن همراه و هم از طریق روش مبتنی بر کلاس بررسی شود. برای انجام این پروژه که به روش کیفی-کمی و پیش-تجربی به اجرا درآمده است، از سی فراگیر دختر و پسر ایرانی که انگلیسی را به عنوان زبان خارجه و در سطح پیشرفته آموخته اند بر اساس نمونه گیری هدفمند استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تصاویر برگرفته از محیط نرم افزار پیام رسان وایبر، پرسشنامه بررسی سوابق شرکت کنندگان، آزمون خواندن و درک مطلب آیلتس، پرسشنامه ی بررسی نگرش فراگیران، و گزارشات و یادداشت های روزانه ی منعکس کننده فراگیران جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده های کمی با استفاده از آزمون های مختلف پارامتری، محقّق به این نتیجه رسید که گروهی که از طریق تلفن همراه آموزش دیده بودند در آزمون خواندن و درک مطلب آیلتس عملکرد بهتری نسبت به گروهی که در کلاس تعلیم دیده بودند، داشته اند و اختلاف عملکرد این دو گروه با یکدیگر از نظر آماری معنی دار بوده است. نگرش فراگیران گروه تجربی نسبت به رضایت بخشی، سودمندی، و کارایی گوشی های هوشمند نیز براساس چارچوب ارزیابی شارلپز مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که دانش آموزان به طور کلی درک مثبتی نسبت به استفاده از گوشی های هوشمند برای یادگیری خواندن درک مطلب داشته اند.