هدف تحقیق حاضر بررسی اثر توانایی مدیران بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این تحقیق برای اندازه گیری کیفیت گزارشات مالی از مدل بیدل و همکاران (2009)، برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل وردی (2006) و برای اندازه گیری توانایی مدیران از مدل دمرجیان و همکاران (2012) استفاده شده است. انتخاب نمونه از این جامعه آماری به روش غربالگری و بر اساس معیارهای مورد نظر صورت گرفت. جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای و به صورت سند کاوی می باشد. سپس به کمک معادلات رگرسیونی چندگانه به بررسی فرضیه تحقیق در نرم افزار eviews پرداخته شده است. نتایج حاصل از بررسی 99 شرکت طی سال های 1385 تا 1391 (693 سال-شرکت) نشان می دهد که توانایی مدیران اثر معنی داری بر رابطه بین کیفیت گزارشات مالی و کارایی سرمایه گذاری ندارد.