دکتر شوقی ضیف، ادیب مصری، از نویسندگان بزرگ معاصر است. او تألیفات بسیاری دارد که مشهورترین کتا ب های او، در زمینه ی تاریخ ادبیات عربی است که چندین مجلد دارد. جلد پنجم آن به عصر دولت ها وامارت ها در شبه جزیره ی عربستان، عراق وایران از سال 334ق تا ابتدای دوره ی معاصر، اختصاص دارد. پایان نامه حاضر ترجمه ی بخش پایانی این کتاب از صفحه ی 450 تا 603 است. در بخش آغازین، وی در مورد چند تن از نویسندگان برجسته ی رسائل دیوانی عراق وآثار وعقاید آنان سخن می گوید ونمونه هایی از آثار آنان را می آورد؛ سپس به ایران می پردازد و اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن را طی این سده ها که دوره ی رشد وبالندگی علوم مختلف است، مورد بررسی قرار داده واز جریان های مذهبی و رواج زهد وتصوف در این عصر سخن می راند؛ واین که حاکمان و وزیران، با ایجاد مدارس وکتابخانه در بیشتر شهرها وحمایت از دانشمندان وشاعران، سهم بسزایی در پیشرفت وشکوفایی علوم مختلف داشتند. در ادامه به شکوفایی شعر و کثرت شاعران ایرانی عربی سرا می پردازد و چند تن از شاعران سرآمد را در زمینه ی موضوعات شعری مثل: مدح، رثا، فخر وهجا وشکوا نام می برد و نمونه هایی از اشعار ایشان را مورد بحث وبررسی قرار می دهد.