نام پژوهشگر: سیدجواد نجفی
سیدجواد نجفی محمد خزایی
شتاب چشمگیر گرافیک محیطی و پیشرفت آن در عصر حاضر و توسعـ? آن بوسیله رسانه ها و فضاهای ارتباطی زمینه های افزایش کمی و کیفی ارائه آثار و فعالیت های هنری را فراهم کرده است. همچنین گسترش و تنوع هنرهای محیطی در دهه های گذشته و استفاده از قابلیت ها و امکانات ارائه و بیان هنری در این فضاها برای اهداف مختلف ارتباطی و اطلاع رسانی، علمی، فرهنگی، آموزشی، پژوهشی، تجاری و تبلیغی، خدماتی و تفریحی و ...، توجه به این حوزه را برای حیات اجتماعی هر جامعه ضروری می سازد. توسعه و تحولات زندگی شهرنشینی، نحوه ارتباطات شهروندان با محیط نیز در بر آوردن ضرورت ها و نیازهایشان دگرگون شده است. برای دستیابی به موقعیت و مکان قرارگیری آنها در مناطق مختلف شهرها ضرورت آگاهی یافتن شهروندان جهت بهره برداری سریع و آسان اهمیت بسیاری می یابد. در این روند، گرافیک محیطی در محیط معماری و فضای شهری می تواند زمینه تسهیل در تعامل شهروندان و محیط شهری را به وجود آورد. هدف از این پژوهش معرفی هویت شهر شیراز و پیشنهاد طریقی نو، در گرافیک محیطی منظم و برنامه ریزی شده شهری، برگرفته از عناصر نمادین هنر ایرانی – اسلامی، جهت احیای فرهنگ و هویت اصیل ایرانی در گرافیک محیطی این شهر می باشد. نتایج بررسی های انجام شده در این پژوهش نشان می دهد، با استفاده از مضامین و مفاهیم تاریخی، فرهنگی و هویتی و نمادهای ایرانی- اسلامی به جا مانده از گذشته و پیوند مناسب آن با زندگی امروز، می توان به تقویت روابط اجتماعی، هماهنگی با محیط زندگی، زیبا سازی چهره شهر و نشاط و شادابی دست یافت. فرهنگ سازی شرط پایداری فعالیت های انسانی است. هر فعالیت جمعی که مبتنی بر دانش و تجربه باشد در صورتی رشد وتکامل خواهد یافت که به مستند ساختن پیشینه، دستاورد ها وتجارب خود همت گمارد. بدیهی است درکشور پهناور ایران که تاریخ چند هزارساله آن گواه تلاقی و حضور قومیت های مختلف و تاثیر گذاری وتاثیر پذیری آنان بر تاریخ کهن این سرزمین است توجه به شناخت معماری و شهر سازی بومی ومطالعه در خصوص تاریخ اقوام مختلف نه تنها یک ضرورت بلکه به منصه ظهور رساندن واقعیت های حیات فرهنگی و هویت یک ملت است. فضاهای معماری و فضاهای شهری تجلیگاه فرهنگ، تمدن و پیشرفت علمی و فرهنگی یک جامعه به شمار می آیند. سیمای شهری و نمادهای موجود در آن نمودار شخصیت، منش، کارکرد و فرهنگ ساکنان آن می باشد. در فرهنگ و تمدن ایرانی – اسلامی، محیط زندگی انسان، یکی از مهمترین بسترهایی است که هنر با عالی ترین شکل تجسم و نمود پیدا کرده است. هنرمندان با به کارگیری انواع مصالح، رنگ ها، نقش ها، شکل ها و...، توانسته اند نهایت هماهنگی، تلفیق و زیبایی را در محیط زندگی ایجاد نمایند و محلی دلپذیر و زیبا متناسب با نیاز های جسمی وروحی انسان به وجود آورند. اوج این ارتباط در معماری تجلی پیدا کرده است.