بیابان زایی یکی از بزرگترین معضلات محیط زیستی محسوب می شود، که امروزه گریبان گیر جامعه ی جهانی شده است. این مسئله روزانه بر حیات میلیون¬ها نفر از ساکنین کره¬ی زمین تاثیر می¬گذارد و حتی ممکن است سبب به خطر افتادن صلح و امنیت بین¬المللی بگردد. برای مبارزه¬ی بین المللی با این معضل، وجود یک نظام حقوقی کار آمد امری حیاتی تلقی می شود. در این پژوهش به بررسی تاثیرات گسترش بیابان بر حیات بشر در وضعیت موجود و نیز در طی سال های آتی پرداخته شده، و اصول و قواعد حاکم بر بیابان زدایی (مبارزه با بیابان زایی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، و آثار قواعد حامی دیگر حقوق بشری بر مبارزه با بیابان زایی (بیابان زدایی) مورد اشاره قرار گرفته است. مبارزه با بیابان زایی بایستی هرچه سریعتر مورد توجه سران دولت های جهان قرار گرفته و بر میزان قدرت اجرایی قواعد آن افزوده شود. این امر وظیفه ی مسلم جامعه ی بین المللی در راستای حمایت از حقوق نسل حاضر و حمایت از حقوق نسل های آینده می باشد. نتیجه ی حاصل از این پژوهش این است که، هر چند اصول و قواعد حاکم بر مبارزه با بیابان¬زایی (بیابان¬زدایی) از لحاظ قدرت اجرایی ممکن است هنوز به اندازه¬ی کافی قوی نشده باشند، اما این اصول و قواعد تا حد قابل قبولی جامع بوده و اکثر مسائل ناشی از بیابان زایی را تحت پوشش خود در می¬آورند. با استناد به این اصول و قواعد می توان به مبارزه ی جهانی با این معضل بزرگ (اما جدی گرفته نشده) پرداخت.