برداشت معلمان تأثیر بسزایی بر شیوه ارزیابی آن ها دارد که بررسی آن منجر به پیشرفت تخصصی معلمان و اجرای موفقیت آمیز برنامه های آموزشی جدید خواهد شد. با وجود این ، مطالعات انجام شده بر این موضوع در دانشگاه های ایرانی بسیار اندک می باشد. در این خصوص، هدف از این مطالعه کمی- کیفی بررسی برداشت و عملکرد اساتید ایرانی زبان انگلیسی خارجی دانشگاه در مورد ارزیابی دروس خواندن و درک مطلب می باشد برای آنکه بسنجیم تا چه میزان اهداف این برنامه های آموزشی تحقق یافته است. بدین منظور، نه کلاس از سه دانشگاه مختلف (اصفهان، شیخ بهایی و خوراسگان) بهمراه اساتیدشان بطور هدفمند برای این مطالعه انتخاب گردید. اطلاعات مورد نیاز از طریق مشاهدات کلاسی، تجزیه و تحلیل اوراق و مصاحبه نسبتأ ساختار یافته با اساتید شرکت کننده، جمع آوری گردید. یافته ها و نتایج بدست آمده حاکی از آن است که اکثریت سوالاتی که اساتید در دروس خواندن و درک مطلب در سطوح مختلف می پرسند در دو گروه اول طبقه بندی سوالات بلوم که شامل سوالات دانش سطحی و درک مطلب می باشد، قرار می گیرد. تأکید اصلی اساتید در این کلاس ها بر صحیح خواندن متن، ترجمه، آموزش لغت، تفسیر و تعبیر متن و سوالات دانش سطحی بدون آموزش استراتژی های درک مطلب می باشد. ضعف عملکرد اساتید دراین کلاس ها ظاهرا از برداشت آن ها در مورد روند مهارت خواندن ناشی می گردد. بر اساس نتایج حاصل شده برنامه های آموزشی و درسی رایج نیاز به طراحی مجدد دارند و اساتید مستلزمند که منابع ارزیابی خود را از طریق برنامه های پیش از خدمت و ضمن خدمت که برای آموزش دروس خواندن و درک مطلب طراحی شده، گسترش دهند.