هدف پژوهش حاضر رابط? ویژگی های شخصیتی، سبک های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با کیفیت زناشویی است.پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است.جامع? آماری شامل کلی? دبیران زن شهر کرمانشاه بود که در سال93-92 در آموزش و پرورش شهر کرمانشاه مشغول تدریس بودند. حجم نمونه در برگیرند? 297 نفر بودکه از طریق روش نمونه گیری خوشه ای در پژوهش شرکت داده شدند.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنام? وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (grims)، ویژگی های شخصیتی نئو (ffi-neo)،سبک های دلبستگی بزرگسالان (raas) و تمایزیافتگی خود (dsi-r) به ترتیب برای گردآوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره و خی دو استفاده شد.نتایج نشان دادکه ویژگی های شخصیتی، سبک های دلبستگی و تمایزیافتگی خود همگی با هم توانستند حدود 26% تغییرات مربوط به کیفیت زناشویی را پیش بینی کنند.بین ویژگی های شخصیتی برونگرایی، وجدانی بودن و توافق پذیری به صورت منفی و روان رنجور خویی به صورت مثبت با کیفیت زناشویی رابطه وجود داشت. ولی بین پذیرا بودن نسبت به تجارب با کیفیت زناشویی رابطه ای وجود نداشت. بین سبک های دلبستگی نا ایمن اجتنابی و دوسوگرا با کیفیت زناشویی رابطه ای مثبت وجود داشت ولی بین سبک دلبستگی ایمن با کیفیت زناشویی رابطه ای وجود نداشت.خرده مقیاس های تمایز یافتگی خود همگی دارای رابط? مثبت باکیفیت زناشویی بودند.همچنین از ویژگی های شخصیتی،سبک های دلبستگی وخرده مقیاس های تمایزیافتگی خود، فقط ویژگی های شخصیتی روان رنجورخویی، توافق پذیری و وجدانی بودن توان پیش بینی کیفیت زناشویی را داشتند.