انسان ها همواره در طول تاریخ تمایل به حضور در کناره های آب داشته اند. اما این حضور تأثیرات گسترده ای بر منابع آبی داشته است و رودخانه ها در این میان از حساس ترین و تغییر پذیرترین منابع می باشند که همواره در معرض تغییر، اصلاح و آلودگی قرار گرفته اند. تأثیر متقابل کمیت و کیفیت رودخانه بر محیط اطراف و برعکس امری انکار ناپذیر و مشهود است. رودخانه و به تبع آن، حیات گیاهی و جانوری آن در غالب یک اکوسیستم فعالیت می کنند. فضایی که این عوامل در شهر ایجاد می کنند، در مقابل هندسه سخت شهر روحی لطیف دارد و تأثیرات روانی مثبتی بر شهرنشینان می گذارد. با افزایش آگاهی های محیطی، ضرورت احیای مناطق آسیب دیده شهری و ساماندهی و حفاظت منابع طبیعی در شهرها به شدت احساس می شود. باز زنده سازی رودخانه های شهری نیاز به ادغام کردن رویکردهای اجتماعی با مسائل اکولوژیکی دارد. رودخانه تمیشان رود از میان شهر نور عبور می کند تا به دریا بریزد. این رود در مواقعی از سال کم آب و در برخی از روزها به خصوص در پاییز و اوایل بهار پر آب است. این رودخانه با وجود آنکه فرصت آن را دارد که به یک محور گردشگری طبیعی در شهر تبدیل شود، متأسفانه به دست فراموشی سپرده شده و به جای منظر زیبا و خوشایند، منظر نامناسب در شهر دارد. در این پژوهش سعی گردیده با ارائه راهکارهایی، به وضعیت آشفته رودخانه تمیشان رود صورتی زیبا و خوشایند داد و به یک محور سبز و پویا تبدیل نمود. ساماندهی رودخانه به شهر هویتی تازه خواهد بخشید که علاوه بر استفاده ساکنین، پتانسیل جذب توریست را افزایش خواهد داد و در رشد و توسعه اجتماعی- اقتصادی شهر تأثیر بسزایی خواهد داشت.