این پژوهش به منظور بررسی سبک های تفکر همگرا و واگرا در حل مسائل ریاضی در بین دانش آموزان دختر و پسر سال دوم دبیرستان در شهرستان بردسیر در سال تحصیلی 93-92 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش 456 دانش آموز در رشته های ریاضی، تجربی و فنی وحرفه ای بودند، که از این تعداد، به روش نمونه گیری خوشه ای، 217 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های این پژوهش از یک پرسش نامه حاوی 7 بخش، استفاده شد؛ 6 بخش مربوط به سنجش سبک های تفکر همگرا/واگرا و بخش آخر مربوط به حل مسائل ریاضی. آزمون های آماری رگرسیون خطی ساده، t دو نمونه مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه به منظور پیدا کردن تفاوت ها در عملکرد دانش آموزان استفاده شد. پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ برای آزمون تفکر همگرا/واگرا 65/0 برآورد شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده های آماری پژوهش نشان از رابط? معنی داری بین سبک تفکر و توانایی حل مسئله ریاضی دانش آموزان دارد. به طوری که دانش آموزان دارای سبک تفکر واگرا عملکرد بهتری در حل مسائل ریاضی نسبت به دانش آموزان دارای سبک تفکر همگرا داشتند. همچنین بین سبک تفکر و عملکرد دانش آموزان در حل مسائل ریاضی هم از نظر جنسیت و هم از نظر رشته تحصیلی تفاوت وجود داشت.