چکیده جمعیت جهان با سرعتی فزاینده رو به رشد است و غذا اولین نیاز این جمعیت رو به رشد است. بخش کشاورزی به عنوان تنها تأمین کننده این نیاز اساسی همواره با مشکلاتی روبرو است. از سویی کشاورزی سرشار از مخاطرات و حوادث پیش بینی نشده است و هر تصمیم گیری در این بخش همواره توأم با ریسک و خطر است. یکی از راه های دستیابی به افزایش تولید و توسعه بخش کشاورزی و در نهایت نیل به امنیت غذایی شناسایی منابع ریسک و مطالعه و بررسی رفتار کشاورزان نسبت به این شرایط همواره توأم با ریسک است. به همین منظور، در این تحقیق عوامل موثر بر ریسک پذیری کشاورزان با تأکید بر رابطه اندازه مزرعه بر این پارامتر برای 150 کشاورز شهرستان ارزوئیه بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که: اولأ بخش عمده ای از ذرت کاران (66.67 درصد) ریسک گریز هستند. ثانیأ در مورد عوامل اثرگذار بر ریسک پذیری ذرت کاران مالکیت، اندازه مزارع، سن، تحصیلات، تجربه، تعداد فرزندان مورد سنجش قرار گرفته که از بین آن ها اندازه مزراع، سن، تحصیلات، تجربه معنادار شدند. ثالثأ از بین عوامل موثر بر ریسک پذیری، عامل سن با ریسک-پذیری رابطه منفی دارد. تحصیلات، تجربه و اندازه مزارع رابطه مثبتی با ریسک پذیری دارند. رابعأ کشاورزان ریسک پذیر عملکرد بهتری دارند. بنابراین با توجه به رابطه مثبت تجربه کشاورزان با ریسک پذیری و عملکرد، پیشنهاد می شود برای کشاورزان کم تجربه کلاس-های ترویجی جهت تبادل اطلاعات آن ها با کشاورزان باتجربه برگزار شود. ثانیأ با در نظر گرفتن رابطه مثبت تحصیلات با ریسک پذیری می توان دانش آموختگان این بخش را وارد عرصه تولید نمود و به این ترتیب علاوه بر بهره مندی از تولیدات این افراد می توان از تأثیر مثبتی که این افراد بر سایر کشاورزان می گزارند بهره جست. واژگان کلیدی: ریسک، اندازه مزرعه، ارزوئیه.