به عنوان یک حقیقت غیر قابل انکار، سیستم های قدرت همواره با عدم قطعیت های فراوانی روبرو بوده اند. این عدم قطعیت ها پارامترهای سیستم را با تغییرات ناخواسته ای روبرو می کنند که در بسیاری از موارد ممکن است به امنیت و پایداری سیستم صدمه بزنند. یک خط انتقال که برای عبور توان مشخصی طراحی شده است در صورت افزایش توان عبوری از آن به دلیل افزایش شدید بار می تواند دچار اختلال در عملکرد خود شود و نتواند سرویس مطلوب خود را ارائه کند. این موضوع به نوبه خود می تواند در کار دیگر المان های سیستم نیز اختلال ایجاد کند. در سال های اخیر به منظور ملاحظات زیست محیطی و پس از شوک نفتی دهه هفتاد میلادی که منجر به افزایش بی سابقه قیمت انرژی در دنیا شد، توجه بشر به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر منعطف شده است. انرژی های فوق طبیعتی نوسانی داشته و نمی توان انتظار داشت در زمانی مشخص میزان انرژی معینی تولید کنند. بنابراین انرژی های فوق نیز به نوبه خود دارای عدم قطعیت هایی هستند که به عدم قطعیت های موجود در سیستم قدرت اضافه می شوند. با توجه به آنچه عنوان شد، بررسی احتمالاتی رفتار سیستم قدرت از اهمیت بالایی برخوردار است که می تواند به وسیله روش های احتمالاتی صورت پذیرد. روش های احتمالاتی خود به دو دسته روش های شبیه سازی و روش های تحلیلی دسته بندی می شوند. در این پایان نامه تمرکز روی روش های احتمالاتی تحلیلی و شبیه سازی مونت کارلو خواهد بود و سعی شده است تا روش های فوق هم از نظر دقت و هم از نظر زمان اجرای برنامه برای منظور فوق معرفی و با یکدیگر مقایسه شوند.