? اختلافات یا تعارض پدیده ای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد و سازمان ها دارد. تعارض جزئی طبیعی و عادی از زندگی روزمره ما و واقعیتی است که بشر در طول تاریخ با آن آشنا بوده ولی متأسفانه به دلیل عدم مدیریت صحیح ، بیشتر به ستیزه جویی و دشمن مبدل شده است . امروزه بسیاری از نظام های منابع انسانی و مدیریت معمول، مناسب به نظر نمی رسند و الگوهای قدیمی ناکارآمد تلقی می شوند. پدیده پیچیدگی محیط ها در عصر کنونی، سازمانها را بر آن داشته است تا پاسخهای بسیار گوناگون و متفاوت داشته باشند. سازمان یک نهاد اجتماعی است که دارای هدف و نظامی است که به سبب داشتن یک ساختار آگاهانه، فعالیتهای خاصی انجام می دهد و مرزهای شناخته شده ای دارد ? بدیهی است که ظهور تعارض در سازمان ها و در میان افرادی که در کنار هم به فعالیت مشغولند، امری گریز ناپذیر است. محیط کار دانشگاه نیز چنین است.ویژگی پایه ای این نوع سازمان ها که بررسی تعارض را در آنها ضروری می نماید، حساسیت آنها و جایگاه و نقش ویژه ای است که در زمینه آموزش و پژوهش در دانشگاه ها دارند. ? تعارض تقریبا همیشه با احساس عصبانیت ، درماندگی ، رنج ، اضطراب یا ترس همراه است . درحالی که تعارض و برداشت ما از آن به سوی تصویر منفی گرایش دارد، اما تعارض لزوما امری منفی نیست و این توانایی ، برای مدیریت تعارض است که بر پیامدهای آن اثر می گذارد. ? فرضیه اصلی ? مدیرت تعارض، بر بهبود عملکرد کارکنان تاثیر دارد. ? فرضیات فرعی: ? 1- شناخت نوع تعارض و مدیریت بر بهبود عملکرد کارکنان تاثیر دارد. ? 2- مدیریت شدت تعارض برا بهبود عملکرد کارکنان تاثیر دارد. ? 3- مدیریت مدت تعارض بر بهبود عملکرد کارکنان تاثیر دارد ? روش انجام پژوهش ? در این تحقیق به منظور دستیابی به مفاهیم پایه و مبانی نظری و تعاریف از روش کتابخانه ای استفاده شده است. بدین ترتیب که در این روش با مطالعه کتب، مقالات، رجوع به پایگاه های اطلاعات معتبر، مقالات مدیریت تعارض و همچنین مقالات عملکرد اطلاعات نظری مورد لزوم جمع آوری گشت. همچنین جهت جمع آوری اطلاعات آماری از پرسشنامه استفاده می شود. این مطالعه از نوع مطالعات موردی بوده و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. بنابراین در این پژوهش هدف آن است میزان شناسایی اقبال مدیران جهاد دانشگاهی به هر یک از سبک های سه گانه مدیریت تعارض و نیز تاثیر آن بر بهبود عملکرد کارکنانش را می باشد. روش کار بر پایه مطالعات اسنادی است که به شیوه توصیفی-تحلیلی موضوع را مورد بررسی قرار می دهیم. ? نتیجه گیری کلی ? با استفاده از بررسی های به عمل آمده، تحقیق صورت گرفته و آزمون های به عمل آمده نتایج کلی زیر را می توان استخراج نمود: ? رابطه بین دو متغیر مدیریت نوع تعارض و بهبود عملکرد کارکنان به میزان 655/0 معنی دار می باشد و مدیریت نوع تعارض به میزان 341% بر روی بهبود عملکرد کارکنان موثر است. ? رابطه بین دو متغیر مدیریت شدت تعارض و بهبود عملکرد کارکنان به میزان 737/0معنی دار می باشد و مدیرت شدت تعارض به میزان 724% بر روی بهبود عملکرد کارکنان موثراست. ? رابطه بین دو متغیر مدیریت مدت تعارض و بهبود عملکرد کارکنان به میزان 615/0 معنی دار می باشد و مدیرت مدت تعارض به میزا7 71% روی بهبود عملکرد کارکنان موثراست.