زلزله به عنوان عاملی که سالیانه هزینه های هنگفتی را به صورت مادی و معنوی به جامعه بشری تحمیل می کند نیازمند توجه و تحقیق و بررسی است. از آنجایی که در حال حاضر این رخداد به طور کامل برای بشر شناخته شده نیست، سعی بر این بوده است که با اثرات آن آشنایی بیشتری پیدا شود تا بتواند نتایج حاصل از آنها را پیش بینی نماید و با ارائه راه کارهای مناسب، زمینه را برای مدیریت و کاهش تبعات مخرب آنها فراهم سازد. کاهش خطرپذیری زلزله نیاز به شناخت و مدیریت دو عامل آن، یعنی خطر زلزله و آسیب پذیری دارد. در این تحقیق با انتخاب محدوده ای از شهر تهران به عنوان محدوده مطالعاتی و با استفاده از نتایج تحلیل خطر صورت پذیرفته پیشین و ضمن فراهم آوری شرایط موجود شریانهای حیاتی در مناطق شهری، مقطع لوله با فرض وجود کرنش سطحی مدل سازی شده و به ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و سنجش میزان خسارت به وجود آمده ناشی از اثر انتشار امواج زلزله با انجام تحلیل تاریخچه زمانی پرداخته می گردد. هفت شتاب نگاشت اعمالی متناسب با منطقه مورد نظر گزینش شده اند به طوریکه براساس سازو کار گسل، نوع خاک منطقه و فاصله موقعیت تا گسل مورد نظر، انتخاب شده و با استفاده از نتایج تحلیل خطر زلزله منطقه مورد نظر و طیف طرح پیشنهادی آن و در محدوده دوره تناوب سیستم لوله مدفون و خاک اطراف آن مقیاس شده-اند. در پایان تنش های به وجود آمده در مقطع لوله مدفون ناشی از نیروهای برشی و خمشی به وجود آمده با استفاده از میانگین گیری خطی از نتایج هفت شتاب نگاشت و برای سه نوع لوله مدفون با قطرهای مختلف، با تنش-های مجاز مورد انتظار مقایسه گردیده و در مورد خسارت وارده به لوله مدفون قضاوت می گردد و با توجه به نتایج به دست آمده به ارائه راه کارهای کاهش خطرپذیری زلزله در لوله های مدفون مناطق شهری، پرداخته شده است.