هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین خلاقیت کم و زیاد زبان آموزان مرد و زن ایرانی و حدس معنای کلمات ناآشنا از طریق ریشه شناسی بوده است. بدین منظور در این تحقیق ابتدا به صد و شصت و یک زبان آموز مرد و زن یک آزمون تعیین سطح و یک پرسشنامه خلاقیت داده شد و پس از بررسی نمرات آزمون تعیین سطح و پرسشنامه خلاقیت، نود و هشت نفر از جمعیت آماری با سطح متوسط زبان و خلاقیت کم و زیاد برای ادامه تحقیق انتخاب شدند. سپس به زبان آموزان منتخب یک آزمون لغات ارایه گردید تا ناآشنا بودن کلمات توسط زبان آموزان برای محقق محرز گردد. در آخر آزمون ریشه شناسی که شامل کلمات ناآشنا برای زبان آموزان بود ارایه گردیدو از آنها خواسته شد که معنای کلمات ناآشنا را از طریق ریشه شناسی حدس بزنند. پس از تصحیح آزمونها ، با استفاده از نرم افزار spss رابطه بین خلاقیت کم و زیاد زبان آموزان مرد و زن ایرانی با عملکرد آنها در حدس معنای کلمات ناآشنا از طریق ریشه شناسی بررسی گردید. طی بررسی های به عمل آمده مشخص گردید که بین خلاقیت کم و زیاد زبان آموزان مرد و زن ایرانی و توانایی آنها در حدس زدن معنای کلمات ناآشنا از طریق ریشه شناسی رابطه معناداری وجود دارد و همچنین تفاوت معناداری بین خلاقیت زبان آموزان مرد و زن وجود دارد.