به نظر می رسد بهبود کارآئی مناسب ترین روش برای تحقق نرخ رشد لازم در تولید محصولات بخش کشاورزی است. براین اساس، این مطالعه ضمن انتخاب مناسب ترین شکل تابع تولید انجیر و بررسی وضعیت بکارگیری نهاده های تولید در تولید این محصول، به منظور تعیین کارایی فنی واحدهای بهره برداری و عوامل موثر آن، به تخمین همزمان تابع تولید مرزی و تابع عوامل موثر بر عدم کارآئی تولید این محصول پرداخته است. آمار و اطلاعات مورد استفاده، مربوط به انجیرکاران شهرستان استهبان، عمده ترین منطقه تولید انجیر کشور، در سال زراعی 93-1392 بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی دو مرحله ای جمع آوری شد. نتایج بیانگر آن است که واحدهای انجیرکاری شهرستان استهبان از نظر تعداد نیروی کار خانوادگی و روزمزد و میزان بر مصرفی (گرده افشانی) در سطح منطقی تولید عمل می کنند. مهمترین نهاده در افزایش تولید این محصول، میزان بر مصرفی و پس از آن نیروی کار خانوادگی است. مضاف بر آن میزان تحصیلات، درآمد، وضعیت تملک باغ انجیر، وضعیت تملک باغ انجیر و تعداد دفعات بر مصرفی و شرکت در کلاس های ترویجی از عوامل موثر و معنی دار بر عدم کارآئی فنی واحدهای انجیرکاری می باشند.