نقش مایه های ساسانی از جمله اصلی ترین نقوش به کار گرفته در آثار هنری ایرانی است و با توجه به اینکه ریشه های عمیق در فرهنگ و آداب و سنن این مرزو بوم دارد، در مقایسه با نقوش بیگانه، مصرف کننده ی ایرانی با این نقوش اصیل، قرابت و الفتی دیرینه دارد. اما متاسفانه طراحان لباس، گرافیست ها و سازندگان اشیاء و دکوراسیون داخلی در اکثر موارد به تقلیدی کورکورانه از طرح ها و عناصر بیگانه پرداخته اند. این امر موجب شد تا در این عرصه ی مهم، دستمایه ی عظیم نقوش اصیل کشورمان نادیده انگاشته شود. نوشته حاضر تحقیق و پژوهشی پیرامون مفاهیم اساطیری در نقوش پارچه های دوره ساسانی با تاکید بر تا?مل و توجه در معنا و مفهوم نقوش بوده است.توصیه این پژوهش دعوت هنرمند ایرانی بخصوص هنرمندان عرصه ی طراحی لباس و دانشجویان این رشته به تفکر و اندیشه به نقوش موجود در هنرهای سنتی ایران بوده که می تواند منبع بسیار غنی الهام برای انان باشد و با الگو قرار دادن هنرمندان ساسانی همواره طرح های پرمعنا و مفهوم خلق کنند و ذائقه هنری نسل جوان را با مفاهیم اسطوره ای این مرز وبوم آشنا سازند. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی می باشد. نتایج پژوهشی حاضر نشان می دهد که در دوره ی ساسانی نقش مایه های گیاهی، حیوانی و انسانی وانتزاعی وجود دارد و بیشتر این نقش مایه ها نشا?ت گرفته از هنر هخامنشیان،یونان، روم و شرق باستان بوده اند. به علاوه بیشتر نقش مایه های دوره ساسانی نقش نمادین ایفاء می کردند. همچنین نقش مایه های دوره ساسانی قابلیت اجراء به وسیله فنون مختلف چاپ و اجراء در طراحی لباس و سوزن دوزی و... را دارند.