هدف:تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی فزاینده بر سطح هموسیستئین و crp ورزشکاران دو رشته فوتبال وپرورش اندام شهرستان اهواز طرح گردید.مواد و روش ها: 30 آزمودنی در 3 گروه ،10 نفر فوتبالیست (سن23/20±1/75؛ شاخص توده بدن23/24±1/64؛ حداکثر اکسیژن مصرفی50/32±4/5) و10 نفر پرورش اندام کار (سن24/7±2/4؛ شاخص توده بدن24/46±3/68؛ حداکثر اکسیژن مصرفی42/39±5/65) و 10 نفر به عنوان کنترل (سن25/8±33؛ شاخص توده بدن29/23±5/63؛ حداکثر اکسیژن مصرفی28/3±5/68) در تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی سطح هموسیستئین و crp نمونه خونی در پیش آزمون در حالت ناشتا و پس آزمون بلافاصله پس اجرای تست فزاینده بروس برداشته شد. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات خام از نرم افزار 19spss و سطح معنی داری برای تمام روش های آماری در سطح احتمال (p<0.05) (دو سویه) در نظر گرفته شد. یافته ها:یافته ها نشان داد، از قبل تا بعد از یک جلسه فعالیت هوازی فزاینده سطوح هموسیستئین و crp گروه فوتبال و کنترل و سطوح هموسیستئین گروه پرورش اندام افزایش یافت اما معنی داری نبود. ولی در سطح crp گروه پرورش اندام افزایش معنادار مشاهده گردید.و همچنین بین هموسیستئین و crp با آمادگی قلبی ریوی دو گروه ورزشی ارتباط معنادار منفی وجود داشت. بحث ونتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد تمرینات عادی بیشتر پرورش اندام کاران همراه با افزایش سطوحcrp و هموسیستئین بعد از فعالیت حاد می شود، لذا استفاده از یک پروتکل هوازی در کنار تمرینات تخصصی پرورش اندام کاران ودیگر ورزشکاران ضروری به نظر می رسد.