هدف اجرای این پژوهش بررسی علل تأخیر پروژه ‏های عمرانی شهر مشهد و ارائه راهکارهای برون رفت از آن می ‏باشد. این تحقیق به روش پیمایش و با حجم نمونه 88 نفر از مهندسین صنعت ساختمان انجام گرفته است که بیشتر آن‏ها دارای مدرک کارشناسی ارشد و در بخش خصوصی با میانگین سابقه کار 19سال مشغول به‏ کار بوده و اغلب در بخش های کارفرمایی و مشاوره فعالیت دارند. مهم‏ ترین معیارها در تأخیر در ارتباط با بخش های قوانین و مقررات، پیمانکاران، مشاوران و کارفرمایان وشهر مشهد به‏صورت جداگانه تعریف گردید. همچنین روایی پرسشنامه به‏صورت صوری توسط صاحب نظران و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ انجام شد. سپس علل و عوامل تأخیر در دو بخش عمرانی و غیرعمرانی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‏ های پژوهش نشان داد که عدم استفاده مناسب از قراردادهای نوین مهندسی، ضعف در قوانین انتخاب پیمانکار،کمبود اعتبار و یا تأخیر در پرداخت مالی و تکیه اصلی دستگاه مناقصه‏ گزار بر قیمت، ضعف فنی بخش های طراحی و دقت پایین مطالعات اولیه و تأخیر در تصمیم گیری به هنگام درمقاطع حساس، نداشتن دید اجرایی و کارگاهی طراحان، عدم قیمت ‏دهی مناسب در مناقصه‏ ها و ضعف در منابع مالی و مدیریت اجرایی پیمانکار، بوروکراسی اداری بالا در شهر مشهد درزمینه پروژه‏ ها، پایین بودن بودجه پروژه‏ ها نسبت به سایر کلان شهرها، انسجام پایین مشاورین، پیمانکاران و مهندسان، عدم هماهنگی کارفرما با مشاور و پیمانکار، نبود یا ضعف مطالعات بالادستی شهر مشهد به ترتیب از مهم ‏ترین علل تأخیر پروژه‏ های عمرانی و غیرعمرانی می ‏باشند. از طرف دیگر، مقایسه علل تأخیر نشان داد که بیشترین علل در بخش عمرانی است و در برخی از مسائل نیز بین این دو اختلافی مشاهده نشد. در انتها پیشنهادهای اجرایی و پژوهشی جهت استفاده در پروژه‏ ها و پژوهش ‏ها ارائه گردیده است.