هدف از این مطالعه بررسی نقش متغیر¬های شخصیتی و انگیزشی به عنوان پیش¬بین¬های فرسودگی تحصیلی در مدارس شهر اهواز بود. برای این منظور از جامعه آماری پژوهش، که شامل کلیه دانش¬آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان¬ شهر اهواز بود، 350 نفر دانش¬آموز (200 پسر، 150 دختر) به عنوان نمونه از طریق روش نمونه¬گیری تصادفی خوشه¬ای انتخاب ¬شدند. و به پرسش¬نامه¬ انگیزش مدرسه (ism) مک اینرنی و سینک لایر (1992)، پرسش¬نامه پنج عامل شخصیتی نئو (neo-ffi) مک کری و کوستا (1989) و پرسش¬نامه فرسودگی تحصیلی ماسلاچ (ss-mbi) شائوفلی و همکاران (2002) پاسخ دادند. روش تحلیل داده¬ها با استفاده از رگرسیون چند¬¬گانه به روش enter صورت گرفت. نتایج پژوهش به طور کلی نشان داد که انگیزش درونی به صورت منفی فرسودگی تحصیلی را پیش¬بینی می¬کند. از بین پنج عامل شخصیت روان¬رنجوری رابطه مثبت و معنا¬داری با فرسودگی تحصیلی دارد. برون¬گرایی به صورت منفی و معنا¬داری فرسودگی تحصیلی را پیش¬بینی می¬کند. وظیفه¬شناسی، گشودگی در برابر تجربه و توافق¬پذیری پیش¬بینی کننده منفی و غیر ¬معنا¬داری برای فرسودگی تحصیلی بودند.