یکی از مشخصه های زندگی سلولی، وجود غشاها می باشد که سلول را از دنیای بیرون و اجزای داخلی سلول را از یکدیگر جدا می کند. ساختار کلی همه غشاهای سلولی شامل پروتئین ها و لیپید ها می باشد. بنابراین مطالعه خواص کشسانی و فیزیکی غشای مصنوعی که از لیپید ها ساخته شده است، معیاری مناسب برای بررسی خواص غشای زیستی می باشد. در این پروژه ابتدا به روش الکتروفرمیشن که از روش های متداول و بهینه در تولید آبدانک می باشد، غشای مصنوعی از لیپید ها درست کردیم. سپس با چسباندن یک ذره به سطح آبدانک ها یک دنباله (tether) از آن به بیرون کشیده و تغییرات نیروی دنباله در پیرامون دمای گذار را بررسی کردیم. همچنین بازه دمایی حدی گذار برای آبدانک های نوع pc (phosphatidylcholine) با استفاده از تغییرات نیروی دنباله به دست آمده است. مطالعات تجربی اخیر روی تک دولایه های لیپیدی و آبدانک های بزرگ نشان داده است که سیستم های غشای تک دولایه، می توانند به طور خودبخودی لوله ای شوند. به عبارت دیگر بدون اینکه نیروی خارجی اعمال شود قادر به تشکیل غشای لوله ای و نانولوله می باشد. هنگامی که دو طرف غشا در معرض دو غلظت متفاوت از انواع مختلف ذرات از نظر اندازه و میزان جذب قرار گیرد، غشا یک انحنای خودبه خودی و ارجح پیدا می کند. تا به حال مطالعات بسیاری روی خواص کشسانی آبدانک های کروی شکل صورت گرفته است ولی چگونگی تشکیل آبدانک های لوله ای به طور خودبخودی و بدون اعمال نیروی خارجی چندان واضح نیست. با این وجود فرآیند لوله ای شدن برای سیستم های مختلف مشاهده شده است. کار دیگری که در این پروژه صورت گرفته است تبدیل آبدانک های کروی شکل به استوانه ای و برعکس، و بررسی خواص کشسانی آن ها از طریق محاسبه سختی خمشی غشا با استفاده از طول ایستایی لوله های لیپیدی می باشد.