هدف از این تحقیق مقایسه جهت گیری مذهبی و سلامت روان در میان جانبازان و افراد عادی بود.روش پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع علی- مقایسه ای بود. نمونه آماری این تحقیق 60 نفر از جانبازان مرد متاهل 25% به بالا که حداقل 40 سال را داشته و در بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران دارای پرونده می بودند و همچنین 60 مرد سالم متاهل بالای 40 سال که در شهر تهران ساکن و یا مشغول کسب و کار بودند.ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت وپرسشنامه سلامت عمومی (mhq)است. نتایج به دست آمده از تحلیل های آماری همبستگی ،آزمون t و تحلیل رگرسیون نشان داد میان جهت گیری مذهبی با سلامت روان در هر دو گروه جانباز و افراد عادی رابطه معنی داری وجود دارد اما بین سلامت روانی و جهت گیری مذهبی در افراد جانباز و عادی تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیونی بین جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی با سلامت روانی هر دو گروه جانباز و عادی رابطه معناداری نشان داد که سهم جهت گیری مذهبی درونی بیشتر از سهم جهت گیری مذهبی بیرونی در تبین سلامت روان است. نتایج این پژوهش به ما کمک می کند تا با بالا بردن سطح جهت گیری مذهبی جامعه، سلامت عمومی را نیز افزایش دهیم.همچنین می تواند به مسئولین و متولیان امور دینی و فرهنگی کمک نماید که در برای تغییر شکل دادن جهت گیری مذهبی بیرونی به جهت گیری مذهبی درونی جامعه برنامه ریزی لازم را نمایند.