هدف از این پژوهش، بررسی خصوصیت چند فرهنگی در آموزش هنر مدرسه ای و تبیین آثار آن در رشد هویت فردی، فرهنگی و اجتماعی است. پیش فرض این تحقیق این است که فرهنگ، بر یادگیری دانش آموزان تأثیر بسزایی دارد و بسیاری از جنبه های فرهنگ هر فرد، در ایجاد هویت و خود باوری او تأثیر می گذارد. تحولات اجتماعی و فرهنگی و مهارتهای زندگی در عصر اطلاعات به سرعت پیش می رود. بنابراین الگوهای سنتی و قدیمی آموزشی دیگر پاسخگوی نیازهای نسل جدید نخواهد بود. آموزش چند فرهنگی با ایجاد حس احترام به نظام باورها، ارزش ها و نگرش ها، تأثیر عمیقی بر روابط اجتماعی و فرهنگی فرد می گذارد. با توجه به اینکه کشور ما از فرهنگها و اقوام مختلف تشکیل شده است، حفظ فرهنگ ملی نیازمند شناخت کلیه اجزاء و خرده فرهنگها بوده، و احترام به تمامی آنها لازم و ضروری است. کودک در تعلیم و تربیت چند فرهنگی هنر، این فرصت را به دست می آورد تا متناسب با افزایش توانایی های ادراکی خود، به شهروندی مفید و مولد تبدیل شده و بتواند در مسیر ساختن جامعه ای صلح جو و پویا گام بردارد. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق، کتابخانه ای است که به کمک ابزارهای مطالعاتی و تحقیقات میدانی انجام پذیرفته است. نمونه گیری تحقیق: منابع به دست آمده از موسسه پژوهشی کودکان در تهران، مدرسه انگلیسی مسقط در کشور عمان و مقایسه عملکرد آموزشی این دو مرکز می باشد. علاوه بر این اسناد، گزارشهایی نیز از همایش ها و کارگاههای هنری داخل و خارج کشور که در طول انجام تحقیقات برگزار شده، بصورت مصاحبه، گزارش، فیلم و عکس تهیه گردیده است.